"Θανάσιμα Εργαλεία - Η Πόλη της Ουράνιας Φωτιάς" (Βιβλίο 6ο από 6) της Cassandra Clare

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Στο συναρπαστικό και πολυαναμενόμενο τελευταίο βιβλίο της βραβευμένης σειράς Θανάσιμα Εργαλεία, η Κλέρι και οι φίλοι της πολεμάνε το μεγαλύτερο κακό που έχουν αντιμετωπίσει ποτέ: τον ίδιο τον αδελφό της Κλέρι.

Ο Σεμπάστιαν Μόργκενστερν είναι σε δράση, στρέφοντας συστηματικά τον ένα Κυνηγό εναντίον του άλλου. Με τη χρήση του Δαιμονικού Κυπέλλου, μετατρέπει τους Κυνηγούς σε εφιαλτικά πλάσματα, διαλύοντας οικογένειες και αγαπημένους, καθώς οι τάξεις του Σκοτεινού στρατού του αυξάνονται.

Οι απειλούμενοι Κυνηγοί αποσύρονται στην Άιντρις – αλλά ούτε οι διάσημοι δαιμονικοί πύργοι του Αλικάντε δεν είναι σε θέση να κρατήσουν τον Σεμπάστιαν μακριά. Και με τους Νεφιλίμ παγιδευμένους στην Άιντρις, ποιος θα προστατεύσει τον κόσμο από τους δαίμονες;

Όταν μία από τις μεγαλύτερες προδοσίες στην ιστορία των Νεφιλίμ αποκαλύπτεται, η Κλέρι, ο Τζέις, η Ίζαμπελ, ο Σάιμον και ο Άλεκ πρέπει να κινηθούν – ακόμα κι αν το ταξίδι τους τούς οδηγήσει βαθιά στα βασίλεια των δαιμόνων, όπου δεν έχει πατήσει κανένας Κυνηγός πριν, και από όπου κανένας άνθρωπος δεν έχει επιστρέψει ποτέ…

Η αγάπη θα θυσιαστεί και ζωές θα χαθούν σε αυτή τη μάχη που θα κρίνει τη σωτηρία του κόσμου, στο συγκλονιστικό φινάλε της κλασικής πλέον σειράς φαντασίας Θανάσιμα Εργαλεία!

Λίγα λόγια από εμένα:

Ο κόσμος των "Κυνηγών των Σκιών" έχει έρθει τα πάνω κάτω. Ο Σεμπάστιαν κάνει τις κινήσεις του. Τα πιόνια κινούνται και η σκακιέρα είναι έτοιμη. Γιατί είπε "Έρχομαι"... Και κανείς δεν μπορεί να το αποτρέψει. Γιατί εκείνος είναι παντού και πουθενά... Την ίδια στιγμή ο Τζέις προσπαθεί να μάθει πως να ελέγχει την "Ουράνια Φωτιά" και η Κλέρι προσπαθεί να φέρει τις ισορροπίες και να βρει μια λύση. Θα καταφέρουν οι ήρωες μας με όπλα το θάρρος και την γενναιότητα να νικήσουν το σκοτάδι για άλλη μια φορά;

Προσωπική γνώμη:

Ένα καταπληκτικό κλείσιμο για μια τόσο αγαπημένη σειρά. Ένα βιβλίο υπέροχο και μαγευτικό με όλη την έννοια των λέξεων αυτών, που μας άφηνε μια γλυκόπικρη "γεύση" ενώ διαβάζαμε την τελευταία και αξέχαστη πρόταση που έδινε το μεγάλο τέλος. Η ιστορία εξελισσόταν όπως πάντα. Δηλαδή όμορφα, γρήγορα και με ιδιαίτερη ένταση. Όπως συνήθως υπήρχαν ανατροπές στα ποιο περίεργα σημεία. Ακόμα, υπήρχαν εξελίξεις που απολαμβάνεις τόσο να τις διαβάζεις που δεν ήθελες να αφήσεις το βιβλίο από τα χέρια σου. Και ναι, αυτό συνέβη αρκετές φορές. Οι χαρακτήρες έφτασαν στο αποκορύφωμα τους με τις πράξεις ανιδιοτελής γενναιότητας και αληθινής δύναμης τους. Όποιος δεν είχε αγαπήσει τον καθένα χαρακτήρα ξεχωριστά, με τα καλά και τα κακά τους, και τόσο βαθιά απλά θα το πω. Επισήμως, με το "Η Πόλη της Ουράνιας" θα τους λατρέψει. Φανταστείτε λοιπόν πόσο λατρεύτηκαν από εμένα που τους αγαπούσα ήδη πάρα πολύ!

Επίσης, για τους κύριους χαρακτήρες των βιβλίων αυτής της σειράς σας έχω ξανά μιλήσει. Τώρα όμως θα σας μιλήσω για κάποιους που όλοι έχουμε αγαπήσει και που σε αυτό το βιβλίο έκαναν πραγματικά την διαφορά... Και πρώτος πρώτος και καλύτερος ήταν ο Σαιμον. Ναι ο καλός, γλυκός Σαιμον! Εγώ τον αγάπησα απίστευτα από την αρχή. Από το πρώτο κι όλας βιβλίο. Αλλά έμεινε στην καρδιά μου από το 3ο. Στο 6ο και τελευταίο πλέον απλά... Δεν έχω λόγια. Αυτό το αγόρι έγινε άντρας. Τον είδαμε να μεγαλώνει και τα ωριμάζει. Να είναι έτυμος να χάσει τα πάντα... Τα ερωτεύεται και να αγαπά... Και δυναμώνει μέσα από τις δυσκολίες... Σε αυτό το βιβλίο απλά έκανε το ακατόρθωτο. Έγινε ένας πραγματικός ήρωας. Και νομίζω πως όλοι θα συμφωνήσετε.

Μετά, με εντυπωσίασε η Τζοσλίν. Αυτή η γυναίκα απο την αρχή μου είχε τραβήξει το ενδιαφέρον. Γιατί είναι πραγματικά δυνατή. Παρόλα τα όσα πέρασε παρέμεινε βράχος. Ήταν εκεί για την κόρη της. Έκανε τα πάντα για να την προστατέψει. Σε αυτό το βιβλίο μας έδειξε τι μπορεί να κάνει πραγματικά μια μάνα για το παιδί της. Για το αίμα της. Για το άτομο που είναι όλος της ο κόσμος.

Στο βιβλίο είδαμε επίσης την σχέση της Κλέρι και του Τζέις να πηγαίνει σε άλλο επίπεδο. Είδαμε την σχέση και την αγάπη τους να γεννιέται σε αυτήν την καταπληκτική σειρά. Τους είδαμε να γνωρίζονται με τον ποιο περίεργο τρόπο, να ερωτεύονται με ένα βλέμμα, να παλεύουν ο ένας για τον άλλον και να κάνουν τα πάντα προστατεύσουν ο ένας τον άλλον. Αλλά αυτό που αντικρίσαμε σε αυτό το βιβλίο ήταν κάτι πολύ μεγαλύτερο...

Ένα ακόμα πράγμα που μου άρεσε πολύ στο βιβλίο ήταν ότι βλέπαμε την όλην ιστορία, με τον πόλεμο, σε διάφορα επίπεδα. Δηλαδή δεν τα παρακολουθούσαμε όλα μονάχα μέσα από τα μάτια της Κλέρι. Αλλά και από την οπτική γωνία και άλλον χαρακτήρων. Όπως της Τζόσλιν, του Σεμπάστιαν, του Τζέις και της Έμα Κάστερς. Ναι πολύ καλά ακούσατε. Κάστερς. Το όνομα της είναι Έμα Κάστερς. Είναι απόγονος του θείου του Τζεμ, τον οποίο γνωρίσαμε στο τέλος του βιβλίου "Κουρδιστή Πριγκίπισσα". Συμπάθησα απίστευτα την Έμα. Με άγγιξε ο χαρακτήρας και η ιστορία της. Είχε κάτι που σε έκανε να την αγαπήσεις αμέσως. Και η αλήθεια είναι πως η στάση και και ο δυναμισμός της μου θύμιζε πολύ τον Τζέις. Ανυπομονώ να την ξανασυναντήσω, ως πρωταγωνίστρια αυτήν την φορά, στην νέα τριλογία της Cassandra Clare που θα βγει του χρόνου. Που θα λέγεται "Σκοτεινά Τεχνάσματα".

Τώρα θα κλείσω λέγοντας σας για κάτι που με έκανε να χοροπηδάω πάνω - κάτω από την χαρά μου. Το οποίο φυσικά δεν είναι άλλο από ότι είδαμε το πως ο "Αδελφός Ζαχαρίας" ξανά έγινε ο Τζεμ. Ο Τζεμ που όλοι μας τόσο έχουμε αγαπήσει... Και που πλέον δεν είχε ανάγκη το ναρκωτικό για να επιζήσει. Δηλαδή τι άλλο να ζητήσει κανείς; Να δούμε και την Τέσα μαζί με τον Τζεμ στο τέλος του βιβλίου; Για να κλείσουμε όλα σε ένα απόλυτο Happy Ever After; Λοιπόν, και αυτό το είδαμε.

Κλείνοντας αυτό το βιβλίο να θυμάστε αυτά που μας έμαθε αυτή η τόσο αγαπημένη σειρά...

Όπως ότι...

 

Και ότι κανείς δεν γεννιέται πολεμιστής και ήρωας...

Μόνο οι επιλογές μας το καθορίζουν αυτό... 

Υ.Γ. Πρώτα διάβασα αυτό το καταπληκτικό βιβλίο στα αγγλικά και ξετρελάθηκα. Μετά στα ελληνικά και απλά δεν μπορούσα να το αφήσω από τα χέρια μου. Το κρατούσα να θησαυρός. Άρα συγνώμη που δεν έκανα την κριτική του βιβλίου νωρίτερα.

Και να θυμάστε...

Some stories stay with us for ever...