"Καταστροφή - Κινούμενη Καταστροφή" (Βιβλίο 2ο από 3α) Της Jamie McGuire

  

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Ο Τράβις έχασε τη μητέρα του σε πολύ τρυφερή ηλικία, αλλά πριν πεθάνει τον δίδαξε δύο πολύ σημαντικούς κανόνες: να αγαπά με πάθος και να αγωνίζεται με πάθος. Μεγαλωμένος σε μια ανδροκρατούμενη οικογένεια, ο Τράβις θα γίνει ένα σκληρό αγόρι: καρδιοκατακτητής με τρομερό ταλέντο στην πάλη.  Τα κορίτσια τον θέλουν, ενώ τα αγόρια θέλουν να του μοιάσουν… Η Άμπι Αμπερνάθι είναι το πρώτο  κορίτσι που θα του συμπεριφερθεί όπως πιστεύει ότι πρέπει να του συμπεριφέρονται, με αδιαφορία και απαξίωση. Μήπως αυτή η αδιαφορία είναι ο λόγος που αποφασίζει να την κερδίσει; Θα αφήσει ο Τράβις ένα κορίτσι να του κλέψει την καρδιά; 

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Τράβις Μάντοξ. Το κακό αγόρι. Αυτός που είναι αδιάφορος για τους κανόνες. Που κάνει ότι θέλει, όποτε το θέλει. Δεν δίνει λογαριασμό σε κανέναν γιατί πολύ απλά κανένας δεν θέλει να τα βάλει μαζί του. Κανένας δεν τολμά να τον προκαλέσει γιατί πολύ απλά έχουν δει το τι συμβαίνει σε αυτούς που το τόλμησαν. Η ζωή του φέρθηκε σκληρά άρα έκανε το ποιο λογικό. Πάλεψε πιο σκληρά. Με έναν μεθύστακα για πατέρα και με τέσσερα αδέλφια η ζωή δεν του προσφέρει και πολλές δυνατότητες. Όμως τα κατάφερε. Φερόταν σαν ο κόσμος να ήταν δικός του. Και για να πω την αλήθεια , δεν έπεφτε και πολύ έξω. Τα όρνια (έτσι λέει τις τσούλες που μπαινοβγαίνουν στην ζωή του ή πιο συγκεκριμένα … στο διαμέρισμα του ) κάνουν τα πάντα για να περάσουν μια νύχτα μαζί του. Ακόμα και αν γίνουν ρεζίλι των σκυλιών στο Πανεπιστήμιο. Η ζωή του πάει κάπως έτσι = διασκέδαση, ποτό, φλερτ, έρωτας(καταλάβατε τι εννοώ ), αδιαφορία και μετά πάλι από την αρχή. Μέχρι που μπαίνει στην ζωή του ένα κορίτσι που θα τον κάνει να αναθεωρήσει. Αυτό το θα τον κάνει να την ερωτευτεί χωρίς να το προσπαθεί καν. Θα του φερθεί όπως ακριβώς  του αξίζει με αδιαφορία και αΐδια και μετά από πολύ προσπάθεια που κατέβαλε ο Τράβις μπορούμε να τολμήσουμε την  λέξη συμπάθεια. Αυτό το κορίτσι που θα τον τρελάνει , κυριολεκτικά , λέγετε Άμπι Άμπερναθι και είναι το Περιστεράκι της ζωής του Τράβις.

Προσωπική γνώμη:

Αυτό το βιβλίο δεν έχει θέμα το μεταφυσικό. Αντίθετα παρουσιάζει μια ζωή που θα μπορούσε να την ζήσει , δυστυχώς , ο καθένας. Ζωή σκληρή. Κανέναν να σου συμπαραστέκεται. Πόνος, γιατί έχασες κάποιον που αγαπάς. Θυμός , για να καλύψεις το κενό. Αν το σκεφτεί κανείς είναι μια λογική σειρά. Γιατί όταν σου συμβαίνει κάτι τόσο δυσάρεστο υπάρχουν δυο μονάχα προοπτικές. Ή ο θυμός που σου δημιουργείτε θα σε κάνει δυνατό ή η θλίψη ,χωρίς να το θέλεις , θα καταρρεύσεις. Και αν συμβεί κάτι τέτοιο , δεν ξέρεις αν και πότε θα μπορέσεις να ξανασταθείς στα πόδια σου. Για αυτό ο πρωταγωνιστής , ο Τράβις Μάντοξ , προτίμησε τον πρώτο τρόπο.

Το βιβλίο αυτό είναι περιπετειώδες , μυστηριώδες , πρωτότυπο. Αγγίζει την καρδιά μας γιατί απλά είναι τόσο … καθημερινό. Στον καθένα μας θα μπορούσε να μας τύχει να ερωτευθούμε στο Πανεπιστήμιο. Μα πόσοι θα μπορούσαν να κάνουν τα πάντα για να κερδίσουν την καρδιά του ανθρώπου που αγαπάν? Πόσοι θα είχαν το θάρρος? Αυτό το βιβλίο περιγράφει τις γκάφες , τα λάθη , τις σωστές επιλογές , όσα έκανε ο Τράβις για να καταφέρει στο τέλος να … Αυτό συγνώμη δεν μπορώ να σας το αποκαλύψω , δε θα ήθελα να σας χαλάσω την ομίχλη μυστηρίου που δημιουργείτε όταν διαβάσει κάποιος την περίληψη. Και το λέω αυτό γιατί και σε μένα εμφανίστηκε αυτό το συναίσθημα.

 Λίγα λόγια για τον ήρωα:

Τράβις Μάντοξ:

Μυστηριώδης. Ντόμπρος. Αληθινός. Μπερδεμένος. Έξυπνος. Χυδαίος. Καλός. Ευγενικός. Ευγνώμον. Σωστός. Θυμωμένος. Αυθάδης. Ερωτευμένος. Θλιμμένος. Γενναίος. Δυνατός. Ζηλιάρης. Παρορμητικός. Δεν το βάζει κάτω. Εκδικητικός. Δεν νομίζω ότι θα μπορούσα να περιγράψω καλύτερα τον περίπλοκο χαρακτήρα του Τράβις. Ο Τράβις είναι ένα ταλέντο του μποξ που έχει ζήσει μια πολύ θλιβερή παιδική ηλικία. Από τότε που πέθανε η μητέρα του δεν ήταν πια ο ίδιος. Ήταν πιο σκληρός , πιο κλειστός. Ζούσε εκείνη την στιγμή σαν να ήταν η τελευταία του. Έκανε ότι ήθελε. Ότι τον έκανε να νιώθει καλύτερα, ποιο χαρούμενο. Ή ότι τον έκανε να περνά πιο ευχάριστα τον χρόνο του και ύστερα το παρατούσε και συμπεριφερόταν σαν να μην συνέβη ποτέ. Όπως γκόμενες, ποτό κ.τ.λ. Μέχρι που στην ζωή του μπήκε η Άμπι Αμπερνάθι. Η ζωή του είχε πάλι νόημα: να την κατακτήσει, να την κάνει δική του, να την κάνει να τον ερωτευτεί. Γιατί πολύ απλά , χωρίς να το καταλάβει , εκείνος την είχε αγαπήσει. Κάτι που πίστευε ότι δεν θα του συνέβαινε. Ακόμα και αν ήταν κατά τις δικές του σκέψεις: λίγο στρίγκλα ,θύμωνε εύκολα και ένα πρόσωπο αγγέλου που στα μάτια της έβλεπε ένα μυστικό. Ένα μυστικό που ήθελε να το ανακαλύψει. Την είχε βάλει μέσα στην καρδιά και στο μυαλό του. Ακόμα και όταν προσπαθούσε με όλη του την δύναμη δεν μπορούσε να την βγάλει από εκεί. Αυτός είναι ένας αληθινός, παντοτινός έρωτας. Ο καθένας μετά το βιβλίο θα μπορεί να έχει βγάλει πολλές διαφορετικές σκέψεις για τον Τράβις. Εγώ όμως κρατάω την τελευταία εντύπωση. Έναν βαθιά πονεμένο αλλά πλέον ερωτευμένο άνθρωπο που έκανε τα πάντα για την αγάπη. Ακόμα και να αλλάξει για αυτήν.