"Ο Χάρι Πότερ - Και Η Φιλοσοφική Λίθος" (Βιβλίο 1ο από 7α) Της J.K. Rowling

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Μια «μαγική» ιστορία! Ο Χάρι Πότερ είναι ένα αξιαγάπητο μικρό αγόρι που η μοίρα του επιφυλάσσει μια ζωή διαφορετική από των άλλων παιδιών της ηλικίας του. Χάνει τους γονείς του και αναγκάζεται να μείνει με το θείο, τη θεία του και τον κακομαθημένο ξάδελφό του. Καθώς τα χρόνια περνούν και ο Χάρι συνεχίζει να υποφέρει κοντά στους συγγενείς του, λαμβάνει μια επιστολή, με την οποία τον καλούν να παρουσιαστεί στη Σχολή Χόγκουαρτς, μια σχολή αλλιώτικη από τις άλλες, σ’ έναν κόσμο αλλιώτικο. Έτσι, αρχίζουν οι περιπέτειες του μικρού Χάρι. 










Μαζί του, παρακολουθούμε κι εμείς μαθήματα ασυνήθιστα, διασκεδαστικά παιχνίδια, πολύτιμες σχέσεις φιλίας και αλληλοϋποστήριξης, καθώς ο Χάρι προσπαθεί να προστατέψει τον κόσμο από τον κίνδυνο που τον απειλεί. Η Αγγλίδα συγγραφέας μάς χαρίζει ένα ευφάνταστο, ξεκαρδιστικό, απολαυστικό, αστείο, πρωτότυπο βιβλίο για όλες τις ηλικίες. Μεγάλοι και μικροί θα μαγευτούν από τις περιπέτειες του Χάρι Πότερ. Οι διάλογοι είναι έξυπνοι και διασκεδαστικοί, οι ήρωες κατεργάρηδες αλλά αξιαγάπητοι. Πρόκειται για ένα συναρπαστικό βιβλίο που θα λατρέψουν όλοι οι αναγνώστες.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Ο Χάρι Πότερ ένα εντεκάχρονο αγόρι που ζει με τους θείους του, τους Ντάρσλι, στο νούμερο 4 της οδού Πρίβετ. Ο Χάρι θεωρεί πως πάνω του δεν έχει τίποτα το ξεχωριστό ή το ιδιαίτερο, εκτός από το σημάδι σε σχήμα αστραπής που έχει στο μέτωπο του. Θεωρεί πως είναι σαν όλους τους άλλους και στο μέλλον θα μάθει πόσο λάθος κάνει αλλά ας τα πάρουμε από την αρχή.

Στην αρχή της ιστορίας μας λοιπόν βλέπουμε ένα αξιαγάπητο αγόρι χωρίς φίλους και ουσιαστικά χωρίς οικογένεια αφού οι γονείς του πέθαναν όταν ήταν μωρό και αφού οι Ντάρσλι δεν του συμπεριφέρονται με σπιτική θαλπωρή. Ούτε καν με φιλικότητα. Αντίθετα τον έχουν κάνει το παιδί για τις δουλειές στον οποίο δίνουν τα ξεχειλωμένα  και χαλασμένα ρούχα του γιού τους (ο οποίος προσωπικά μου μοιάζει με γουρούνι με ξανθή περούκα), που τον αφήνουν ν κοιμάται στην μικροσκοπική αποθήκη κάτω από την σκάλα και που με το ζόρι τον αφήνουν να κάθεται μαζί τους στο τραπέζι. Μπορεί να ο Χάρι να έχει μεγαλώσει σε αισχρές συνθήκες όπως καταλάβατε αλλά είναι η προσωποποίηση του χρυσού παιδιού.

Κατά διάφορες στιγμές στην ζωή του του συνέβαιναν διάφορα περίεργα πράγματα. Όπως όταν η απαίσια θεία του, η Πετούνια, του ξύρισε ολόκληρο το κεφάλι και σε μία νύχτα ξαναφύτρωσαν όλα του τα μαλλιά ή όταν ο ξάδελφος του και οι <<φίλοι>> του τον κυνηγούσαν για να τον <<σπάσουν>> στο ξύλο και βρέθηκε χωρίς να το ξέρει πάνω στην σκεπή του σχολείου του ή όταν άκουσε να του μιλά ένα φίδι στον ζωολογικό κήπο και έκαναν μια κουβεντούλα. Ύστερα βέβαια ο ξάδελφος του τον θύμωσε απίστευτα και το τσάμι εξαφανίστηκε μυστηριωδώς αφήνοντας 

φίδι ελεύθερο σκορπώντας τον πανικό. Όλα αυτά ήταν στιγμές στην ζωή του που δεν καταλάβαινε και για αυτό απλά συνέχισε να προχωράει. 

Το ποίο περίεργο από όλα κατά την γνώμη του όμως ήταν η μέρα που πήρε ένα γράμμα (κάτι πρωτόγνωρο για αυτόν) που πάνω του είχε μια πραγματικά περίεργη σφραγίδα με τέσσερα σύμβολα και έγραφε και που κοιμόταν. Βέβαια δεν μπόρεσε να το διαβάσει αφού του το άρπαξε μέσα από τα χέρια ο Ντάντλι (ο οποίος είναι ξάδελφος του που σας έλεγα ποιο πάνω) που με την σειρά του το πήρε ο θείος του ο οποίος μόλις κατάλαβε από ποιόν ήταν το έσκισε μπροστά στα μάτια του. 





Ο αποστολέας όμως ήταν πολύ επίμονος στέλνοντας και άλλα γράμματα (που ο Χάρι ποτέ δεν κατάφερε να διαβάσει). 








Μια μέρα που όλοι νόμιζαν πως δεν έρχονταν άλλα γράμματα (κάτι που χάρηκαν πολύ οι θείοι του) έγινε … ακριβώς το αντίθετο. Το σπίτι κατακλύστηκε από γράμματα. Από παντού. Όπου και να κοιτούσες έβλεπες γράμματα. 

Τότε ο θείος του ήταν σαν να τρελάθηκε τελείως. Λίγες ώρες αργότερα βρέθηκαν σε ένα σημείο αποκομμένο από οιαδήποτε οποιαδήποτε επικοινωνία με τον πολιτισμό ελπίζοντας πως εκεί δεν θα κατάφερνε να τους βρει ο αποστολέας. Μόλις μπήκαν τα εντέκατα γενέθλια του λοιπόν (και όταν λέω μόλις μπήκαν εννοώ μόλις μπήκαν) δεν περίμενε τίποτα και από κανέναν. Κάθε χρόνο έτσι και αλλιώς οι θείοι του τα ξεχνούσαν. Τι θα μπορούσε να είναι διαφορετικό φέτος σκεπτόταν. Δυο δευτερόλεπτα αργότερα η πόρτα του σπιτιού που πήγαν να ζήσουν εξαιτίας  της παράνοιας του θείου του καταρρίπτεται (ή μάλλον ισοπεδώνεται μάλλον) από ένα άντρα που είναι εξίσου ψιλός με το πανύψηλο ταβάνι (έναν γίγαντα με τα όλα του δηλαδή). Ο Χάρι μόλις τον είδε δεν φοβήθηκε απλά αναρωτιόταν τι γινόταν. Μόλις ο πανύψηλος άντρας είδε τον Χάρι τα μάτια του φωτίστηκαν και είπε <<Α, να κι ο Χάρι>>. Αυτό βέβαια τον μπέρδεψε ακόμα περισσότερο. Ύστερα ο γίγαντας είπε <<Χρόνια πολλά Χάρι>> και του έδωσε μια τούρτα (ποτέ κανείς δεν του είχε ξαναδώσει τούρτα). Ο καημένος ο ήρωας μας ήθελε να πει ευχαριστώ αλλά τελικά είπε <<Ποιος είσαι??>>. Τότε ο Χάρι έμαθε πως ο γλυκανάλατος γίγαντας λέγεται Ρούμπεους Χάγκριντ και ότι είναι κλειδοκράτορας στο Χόγκουαρτς και ύστερα έβγαλε την ομπρέλα του και άναψε το τζάκι. Ο Χάρι δεν πίστευε στα μάτια του αλλά είχε ακόμα πολλές αναπάντητες ερωτήσεις άρα συνέχισε να κάνει ερωτήσεις. Όπως … τι είναι το Χόγκουαρτς??? Ο Χάγκριντ ταράχτηκε τότε και το ρώτησε <<Μα καλά δεν αναρωτιέσαι που τα μάθανε όλα οι γονείς σου???>> Ο Χάρι είπε <<Ποια όλα???>> Τότε ο γίγαντας γύρισε στους θείους του και είπε θυμωμένος και ακόμα ποιο τεράστιος από πριν <<Θέλετε να πείτε πως αυτό το παιδί δεν ξέρει τίποτα??? Δεν είναι δυνατόν. Οι γονείς του είναι διάσημοι. Διάσημοι σου λέω!>> Τότε έμαθε όλα όσα οι θείοι του του κρατούσαν κρυφά (σε μέσες άκρες) τόσα χρόνια. Ότι οι γονείς του δεν πέθαναν σε ατύχημα. Ότι το όνομα του είναι καταχωρημένο από την μέρα που γεννήθηκε στην σχολή Χόγκουαρτς για μαγικά και ξόρκια και ότι ο ίδιος είναι μάγος. Ο ίδιος μάγος σκεπτόταν. Όσο και να ήθελε δεν μπορούσε να το χωνέψει. Δεν είχε πιπιστεί ιδιαίτερα μέχρι που ο γίγαντας του έδωσε το γράμμα που τόσο καιρό ήθελε να διαβάσει και δεν μπορούσε. Και ύστερα μαθαίνει πως είναι και ο ίδιος ένας από τους ποιο διάσημους μάγους που υπήρξαν ποτέ και ο ίδιος δεν ξέρει το γιατί. Λίγες ώρες αργότερα ξέρει τα πάντα ενώ έχει φύγει από τους Ντάρσι μαζί με τον Χάγκριντ και έχει πάει σε ένα μέρος με το όνομα Διαγώνιος Αλέα

για να πάρει όσα χρειάζεται για να φοιτήσει στο καινούργιο του σχολείο. Σε ένα σχολείο που χτες δεν ήξερε καν την ύπαρξη του. 

Με την βοήθεια του Χάγκριγκ θα πάρει το πρώτο του μαγικό ραβδί (Το οποίο δεν το διαλέγει ο μάγος. Το ραβδί επιλέγει τον μάγο όπως είπε και ο καλός και υπομονετικός κύριος Ολιβάντερ που του το πούλησε),τα βιβλία του, τον μανδύα του και ένα από τα ελάχιστα δώρα που πήρε ποτέ. Μια κατάλευκη, μεγαλοπρεπή κουκουβάγια.

Λίγες μέρες αργότερα ο Χάρι βρίσκετε πάνω στο μέσω μεταφοράς του για το Χόγκουαρτς. Ένα κατακόκκινο τρένο με το όνομα Χόγκουαρτς Εξπρές. Εκεί θα συναναστραφεί με τον Ρόναλντ Ουέσλι (και με την υπόλοιπη τεράστια οικογένεια των Ουέσλι εννοείται)

Ο κοκκινομάλλης, γενναίος Ρον και ο Χάρι θα γίνουν αμέσως φίλοι αχώριστοι.

Σε αυτό το ταξίδι ο Χάρι θα γνωρίσει και κάποιους άλλους συμμαθητές του όπως τον απρόσεκτο, αδέξιο (αλλά καλόκαρδο) Νέβιλ Λονγκμπότομ, την πανέξυπνη και πολυμήχανη (και μελλοντική φίλη αχώριστη) ΕρμιόνηΓκρέιτζερ και τον απαίσιο Ντράκο Μαλφόι (εχθρός από την πρώτη ματιά και έως το τέλος). 

Έτσι γεννιέται και το μοναδικό μας τρίο. Έτσι δημιουργείται η ομάδα που θα τα κάνει όλα άνω κάτω και που θα αγαπήσουμε τόσο πολύ.

Φτάνοντας στο Χόγκουαρτς ο Χάρι μένει έκθαμβος από το εκπληκτικό ο κάστρο που θα γίνει το σπίτι που ποτέ δεν είχε. 

Δεν ξέρει όμως ότι ένα καπέλο θα καθορίσει σε ποιόν από τους τέσσερις κοιτώνες θα μείνει για τα επόμενα 7α χρόνια. 

Στους Γκρίφιντορ που πάνε οι τολμηροί και οι γενναίοι??? Στους Χάφλπαφλ που πάνε οι πιστοί, υπομονετικοί και δίκαιοι??? Στους Ράβενκλοου που πάνε οι σοφοί και οι μορφωμένοι??? Ή στους Σλίθεριν που πάνε οι πονηροί και όσοι έχουν κακούς σκοπούς που θα κάνουν τα πάντα για να τα τους καταφέρουν????

Έτσι αρχίζει η ιστορία μας!!!

Αλλά ποιος θα μπορούσε να προφητεύσει την συγκλονιστική συνέχεια???

Εγώ πάντως όχι!!!

Προσωπική γνώμη:

 Όλοι ξέρετε τις ταινίες και τα βιβλία του Χάρι Πότερ. Του παιδιού που έζησε. Δεν υπάρχει άνθρωπος στον πλανήτη που να μην τον έχει ακουστά. Κάποιοι από αυτούς λένε ότι τον σιχαίνονται και όλα τα σχετικά για να πάνε κόντρα κύμα. Εγώ λοιπόν δεν είμαι μια από αυτούς. Θα σας το πω ξεκάθαρα. Έχω πάθει ΧαριΠοτερομανία από τότε που πήγαινα στην Γ’ Δημοτικού. (Και τώρα πάω Γ’ Γυμνασίου. Φανταστείτε!!!)

 Πολλοί θα αναρωτηθούν πως τον ανακάλυψα. Θέλετε μια ειλικρινή απάντηση??? Θα σας την δώσω λοιπόν. Τον ανακάλυψα σε ένα μάθημα γυμναστικής την ώρα που έτρεχα δίπλα σε μια φίλη μου. Ξέρω ότι φαίνεται περίεργο αλλά αυτή είναι η αλήθεια. Η φίλη μου λοιπόν λάτρευε (και ακόμα λατρεύει) τον Χάρι Πότερ. Είχε δει όλες τια ταινίες (που είχαν βγει έως τότε) και είχε διαβάσει τα πρώτα τα πρώτα τέσσερα ή πέντε βιβλία. Μιλάμε για μια από τις μεγαλύτερες ΧαριΠοτεροφάν που ξέρω. Την προηγούμενη νύχτα στο Star έπαιζε το Χάρι Πότερ και η φιλοσοφική λίθος. Είχα δει το trailer και ήθελα όσο τίποτα να το δω. (Είδα μονάχα την αρχή βέβαια αφού οι γονείς μου έκλεισαν την τηλεόραση γιατί την επόμενη μέρα είχα σχολείο) Όταν λοιπόν η φίλη μου άρχισε να μου λέει την πλοκή, την ιστορία και ότι άλλο μπορείτε να φανταστείτε για το βιβλίο και την ταινία κυριολεκτικά κρεμόμουν από τα όσα μου περιέγραφε. Από κάθε της λέξη. Πριν καν το καταλάβω λοιπόν είχα διαβάσει το πρώτο βιβλίο και είχα δει την πρώτη ταινία. Δηλαδή πριν καν το καταλάβω είχα πάθει ΧαριΠοτερομανία. Τώρα ναμε, έξι χρόνια μετά, έχω διαβάσει κάθε βιβλίο αυτής της σειράς (από καμιά τριανταριά το καθένα), έχω δει κάθε ταινία αλλά ακόμα και έτσι κάθε φορά που τα διαβάζω νιώθω την έξαψη και την αγωνία της πρώτης φοράς. (Παρόλο που τα έχω μάθει σχεδόν όλα απέξω) Είχα διαβάσει και άλλα βιβλία πριν τον Χάρι Πότερ αλλά χάρις σε αυτό το βιβλίο, το πρώτο της σειράς, έμαθα να αγαπάω πραγματικά το διάβασμα. Έμαθα πως να μπαίνω σε έναν μαγικό κόσμο. Έμαθα να σέβομαι το διάβασμα και τα βιβλία. Έμαθα να ΛΑΤΡΕΎΩ το διάβασμα. Αυτά είναι πράγματα που δεν θα μπορέσω ποτέ να ξεπληρώσω στην εκπληκτική  J.K. Rowling και στην φίλη μου (που πλέον είναι ένας από τους ποιο στενούς μου ανθρώπους) και που χωρίς να το ξέρει εκείνην την ημέρα απέκτησε μια πραγματική φίλη.

 Έχουμε να κάνουμε με ένα βιβλίο του οποίου η γραφή πραγματικά προκαλεί έκπληξη. Χωρίς να χρησιμοποιεί περίτεχνα κόλπα, η Rowling, έχει καταφέρει να πλάσει μέσα στο μυαλό της ένα μαγικό κόσμο. Και παρά που είναι τόσο ξένος κι άγνωστος σε μας, μοιάζει τόσο πραγματικός. Η περιγραφικότητά της, στην προσπάθειά της να μας εντάξει και να μας γνωρίσει τον κόσμο της, όχι μόνο δεν κουράζει, αλλά κάνει το μυαλό σου να δουλεύει τόσο γρήγορα, σα να μη θέλει να χάσει, σα να μη θέλει να ξεχάσει με το πέρας της ανάγνωσης την παραμικρή λεπτομέρεια.

 Τοποθεσίες, γεγονότα, πρόσωπα και καταστάσεις, μοιάζουν τόσο ζωντανά λες και κάποτε βρέθηκες κι εσύ εκεί και τα έζησες προσωπικά. Βέβαια, οφείλω να ομολογήσω, πως αναπόφευκτα, τουλάχιστον σε ότι αφορά τα πρόσωπα των χαρακτήρων, το μυαλό μου δύσκολα μπορεί να πλάσει κάτι άλλο απ’ αυτό που βλέπω στη μεγάλη οθόνη τόσα χρόνια. Παρά όμως τη μαγικότητα που επικρατεί σε όλο το πνεύμα του βιβλίου, δε λείπουν και τα στοιχεία αυτά που το φέρνουν πιο κοντά στην πραγματικότητα. Η απώλεια, πόνος, οι δυσκολίες της ζωής, το να είσαι διαφορετικός και λανθασμένα να κρίνεσαι γι' αυτό, η φιλία, η διάθεση που έχουν όλα τα παιδιά και τα κάνει να πιστεύουν πως είναι σε θέση να κάνουν τα πάντα. Μα πάνω απ’ όλα η αθωότητα της παιδικής ψυχής, κάτι που σήμερα εκλείπει. Παράλληλα όμως με τη συγκίνηση (δεν ήταν λίγες οι στιγμές που δάκρυσα), υπάρχουν και στιγμές ιδιαίτερου χιούμορ που σίγουρα θα σας κάνουν να γελάσετε.

 Αυτό το βιβλίο δεν θα μπορούσε ποτέ (ούτε τότε, ούτε παλιότερα, ούτε τώρα, ούτε στο μέλλον) να είναι κάτι λιγότερο από ΕΚΠΛΗΚΤΙΚΌ.

Αυτό το βιβλίο έφερε επανάσταση.

Αυτό το βιβλίο είναι ΘΡΎΛΟΣ!!!

Τίποτα λιγότερο.

Το Trailer της ταινίας: 
http://www.youtube.com/watch?v=PbdM1db3JbY