"Το Λάθος Αστέρι" Του John Green

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου", επέμεινε.

"Είμαι ερωτευμένος μαζί σου και δε με ενδιαφέρει να στερήσω από τον εαυτό μου την απλή απόλαυση του να λέω αλήθειες. Είμαι ερωτευμένος μαζί σου, και το ξέρω πως ο έρωτας είναι απλώς μια κραυγή στο κενό, πως η λήθη είναι αναπόφευκτη και πως είμαστε όλοι καταδικασμένοι, και θα έρθει η μέρα που ο κόπος μας θα γίνει ξανά σκόνη, ξέρω πως ο ήλιος θα καταπιεί τη μόνη γη που θα αποκτήσουμε, κι είμαι ερωτευμένος μαζί σου".

Όταν η Χέιζελ συναντά τον Ογκάστους, ανακαλύπτει στο πρόσωπό του ένα αδελφό πνεύμα και μαζί του θα μοιραστεί τους φόβους, τα άγχη, τους προβληματισμούς της, αλλά και μια αγάπη που αγγίζει τις πιο μύχιες γωνιές της ψυχής τους.

Οι δυο τους με ανατρεπτική αίσθηση του χιούμορ και ωμή ειλικρίνεια θα προσπαθήσουν να αναζητήσουν από κοινού προσωπικές απαντήσεις σε καθολικά ερωτήματα της ανθρώπινης ύπαρξης...

Με μια γραφή που ξεχειλίζει από συναίσθημα αλλά και χιούμορ σε τέλεια αναλογία, ο Τζον Γκριν δημιουργεί ένα μυθιστόρημα γεμάτο συγκινήσεις. Μια ιστορία σκληρή αλλά και τόσο τρυφερή, όπως είναι και η ίδια η ζωή.

Λίγα λόγια για το βιβλίο:

Η Χέιζελ είναι 16 χρονών . Έχει καρκίνο . Στους πνεύμονες . Εδώ και 3α χρόνια . Το ότι ζει είναι απλά … ένα θαύμα . Αφού θεωρητικά έπρεπε να πεθάνει στα 13α της . Οι γονείς της θέλουν να γίνει μια κανονική έφηβη . Να χαρεί την ζωή . Γιατί όπως λένε … της αξίζει . Για αυτό την στέλνουν σε μια Ομάδα για να μιλά για τα συναισθήματα και για να γνωρίσει καινούργιους ανθρώπους . Να κάνει φιλίες . Σε μία από αυτές τις <<συγκεντρώσεις>> θα γνωρίσει τον Ογκάστους . Ο Όγκαστους είχε και εκείνος παλιά καρκίνο . Με το που την δει θα προσπαθήσει να έρθει κοντά της . Θα συζητήσουν για ταινίες , βιβλία και ποίηση . Σιγά σιγά η Χέιζελ θα βρει άλλον έναν λόγο για να ζει . Θα ανακαλύψει ξανά την χαρά της ζωής . Μέχρι που η ζωή να της τα φέρει πάλι όλα … άνω κάνω . Και μάλιστα την στιγμή που νόμιζε ότι όλα ήταν … μια χαρά . Μετά από καιρό . Θα μάθει όμως από τους γύρω της και από την ίδια το εξής : γιατί αξίζει να πεθάνεις και γιατί αξίζεις να ζεις .

Προσωπική γνώμη:

Θα πω το εξής : το βιβλίο αυτό … πραγματικά με προβλημάτισε . Με έβαλε να σκεφτώ τα προβλήματα μου . Μετά μου φαίνονταν τόσο μικρά και γελοία . Ειλικρινά . Μετά από αυτό το βιβλίο θα νιώσετε ξαφνικά πιο … ώριμοι . Βλέποντας τα προβλήματα άλλων ανθρώπων … θα νιώσετε … μετανιωμένοι για το πώς σκεφτόσασταν και για το πώς συμπεριφερόσασταν . Γιατί εγώ αυτό κάνω . Αυτό το βιβλίο έχει χιούμορ αλλά κατά βάση είναι … θλιβερό . Και θα με ρωτήσετε: γιατί ??? Η απάντηση είναι απλή . Γιατί είναι βγαλμένο από την ζωή . Αυτό το βιβλίο θα σας αλλάξει την ζωή . Δεν θα το μετανιώσετε αν το διαβάστε .

Η παρακάτω φωτογραφία είναι ένα κομμάτι της συζήτησης που είχαν η Χέιζελ και ο Ογκάστους την πρώτη μέρα που συναντήθηκαν . Η Χείζελ τον είδε με το τσιγάρο στο στόμα η συζήτηση εξελίχθηκε ως εξής:

Χέιζελ: Καλά, είσαι σοβαρός; Νομίζεις πως είναι μαγικά αυτά που κάνεις; Καλά, εσύ χάλασες όλη την φάση.

Ογκάστους: Ποια φάση;

Χέιζελ: Την φάση όπου ένα αγόρι το οποίο δεν είναι άχαρο ή φαινομενικά τουλάχιστον απαράδεχτο σε κάτι με καρφώνει με το βλέμμα του, επισημαίνει άστοχες χρήσεις κυριολεξίας και με συγκρίνει με ηθοποιούς πριν μου προτείνει να δούμε μια ταινία σπίτι του. Όμως φυσικά δεν γίνεται να μην υπάρχει αμαρτία στο όλο σκηνικό και η δική σου, αν είναι ποτέ δυνατόν, είναι πως παρότι ΕΊΧΕΣ ΚΑΡΚΊΝΟ ΓΑΜΏΤΟ ΜΟΥ, πας και δίνεις χρήματα σε μία εταιρία με αντάλλαγμα την ευκαιρία να ΞΑΝΑΒΓΆΛΕΙΣ ΚΑΡΚΊΝΟ. Θεέ μου. Να σε διαβεβαιώσω απλώς πως το να μην ανασάνεις είναι ΧΆΛΙΑ. Τελείως απογοητευτικό. Τελείως.

Ογκάστους: Τι αμαρτία;

Χέιζελ: Θανάσιμο ελάττωμα.

Ογκάστους: Για να σε σκοτώσουν, πρέπει να τα ανάψεις. Και εγώ δεν άναψα ποτέ ούτε ένα. Είναι μία μεταφορά, βλέπεις: βάζεις τον θάνατο ανάμεσα στα δόντια σου, αλλά δεν του δίνεις την δυνατότητα να σε σκοτώσει.

Χέιζελ: Είναι μια μεταφορά.

Ογκάστους: Είναι μια εταφορά.

Χέιζελ : Επιλέγεις τη μεταφορά σου βασισμένος στη μεταφορική σημασία της…

Ογκάστους: Ω ναι. Πιστεύω πολύ στις μεταφορές, Χέιζελ Γκρέις.