"Η Τετραλογία της Σελήνης - Σίντερ" (Βιβλίο 1ο από 4α) της Marissa Meyer

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Η Σίντερ είναι η πιο προικισμένη μηχανικός του Νέου Πεκίνου,αλλά έχει την ατυχία να ζει με μια τυραννική μητριά και δύο αδελφές. Επιπλέον είναι σάιμποργκ — πολίτης β' κατηγορίας δηλαδή. Στα δεκάξι της το μόνο που την απασχολεί είναι να προλαβαίνει να ικανοποιεί τις απαιτήσεις της μητριάς και των αδελφών της.

Μια μέρα εισβάλλει στο εργαστήριό της ο όμορφος πρίγκιπαςΚάι ζητώντας της να επισκευάσει το αγαπημένο του ανδροειδές. Η έλξη που νιώθει ο ένας για τον άλλον μοιάζει να μην έχει καμιά τύχη, ειδικά εκείνη τη χρονική στιγμή που το βασίλειο απειλείται από την τρομερή βασίλισσα της Λούνα, της πρώτης αποικίας των ανθρώπων στη Σελήνη.

Έτσι ξεκινάει η απίστευτη περιπέτεια της Σίντερ, κατά την οποία θα ανακαλύψει ότι η τύχη της ανθρωπότητας βρίσκεται στα χέρια της.

Ποια είναι τελικά η Σίντερ;

Λίγα λόγια από εμένα:

  Η δεκαεξάχρονη, άριστη εκπαιδευόμενη, μηχανικός Σίντερ, η οποία ζει και εργάζεται στο Νέο Πεκίνο, υπομένει την τυραννία της μητριάς της αφού πριν από μερικά χρόνια, ο πατέρας της βρήκε έναν τραγικό θάνατο. Αυτός ο θάνατος έγινε εξαιτίας της θανατηφόρας ασθένειας που μαστίζει όλη την γη. Η Σίντερ δουλεύει στο μικρό της μαγαζί για να μπορέσει να εξυπηρετήσει τις ανάγκες της μητριάς της και των δυο ετεροθαλών αδελφών της. Για αυτό η ζωή της ουσιαστικά είναι η δουλειά της, μιας και το ότι είναι σάιμποργκ δεν βοηθάει πολύ την κατάσταση. Αυτό συμβαίνει γιατί η κοινωνία θεωρεί άτομα σαν την Σίντερ αποβράσματα και βδελύγματα.

  Όταν λοιπόν, ο πρίγκιπας Και, μελλοντικός διάδοχος του θρόνου, βρεθεί στο μικρό της μαγαζάκι για να φτιάξει ένα ρομπότ του, η ζωή της θα πάρει ασυνήθιστη τροπή. Όταν αρχίσει η έλξη να δημιουργείτε ανάμεσα τους η Σίντερ θα προσπαθήσει να μείνει μακριά του. Τι θα γίνει όταν η φυσιολογική μας μηχανικός αρχίσει να ανακαλύπτει ποια είναι στα αλήθεια; Και τι θα γίνει με την σατανική και σκληρή βασίλισσα των Λούνα, με το όνομα Λεβάνα, η οποία προσπαθεί να κερδίσει τον Και και μαζί του, την εξουσία της Αυτοκρατορίας; Αυτή είναι η ιστορία για το τι θα συνέβαινε αν η Σταχτοπούτα ήταν ένα σάιμποργκ.

Προσωπική γνώμη:

  Μέσα στα χρόνια έχουμε δει πολλές παραλλαγές των κλασικών και πολύ αγαπημένων μας παραμυθιών. Ειδικά στα βιβλία. Ένα από τα ποιο γνωστά παραμύθια είναι αυτό της Σταχτοπούτας. Αυτό συμβαίνει εξαιτίας της κινηματογραφικής μεταφοράς της Disney, που την έκανε μια από τις δημοφιλέστερες ιστορίες. Η Σίντερ είχε τις βάσεις του κλασικού παραμυθιού. Αλλά η εξέλιξη της δικιά του πλοκής, ήταν τελείως διαφορετική. Και γιατί αυτό; Είναι απλό, γιατί αυτό το βιβλίο έχει ως ιδέα μια σύγχρονη Σταχτοπούτα. Και τι ποιο σύγχρονο από ένα σάιμποργκ, εξωγήινους και λίγη δυστοπία;

  Και θα μου πείτε, καλά όλα αυτά, αλλά σου άρεσε ή όχι αυτό το βιβλίο; Η απάντηση μου; Ναι μου άρεσε. Και η αλήθεια είναι πως αυτό με εξέπληξε. Δεν περίμενα να μου αρέσει τόσο αυτή η ιστορία. Δεν λέω ότι το λάτρεψα, γιατί χρειαζόμουν το κάτι παραπάνω για να μπορέσω να πω "ΟΥΑΟΥ! Αυτό είναι το βιβλίο μου", αλλά αν μπορούσα να το βαθμολογήσω στα δέκα θα του έβαζα άνετα εννιά.

  Η πολυτάλαντη Marissa Meyer, έκλεψε τις εντυπώσεις γιατί έκανε αυτήν την "συνηθισμένη" ιστορία ολόδική της. Όλο το plot είχε μια μοναδική πρωτοτυπία. Η γραφή της ξέρει να σε παρασέρνει και να σε βάζει μέσα στην ιστορία. Το ποιο σπουδαίο από όλα όμως ήταν ότι έδωσε σε αυτό το γλυκό και παλιό παραμύθι νέα πνοή και νέα αίσθηση. Κάτι που είμαι σίγουρη ότι ήταν πολύ δύσκολο και αυτό κάνει αυτήν την πρωτότυπη και ευφυής ιστορία ακόμα ποιο ωραία στα μάτια μας.

 

  Ο δυστοπικός κόσμος της συγγραφέας μας είναι ιδιαίτερα εντυπωσιακός. Μου αρέσει το πως έχει θέσει την "ειρήνη" μεταξύ των γήινων και των Λούνα. Πως ακόμα και τότε, στο μέλλον, υπάρχουν διαμάχες και αναμενόμενοι πόλεμοι. Επίσης, είναι πολύ ενδιαφέρουσα η αρρώστια. Κάνει όλα αυτά λίγο ποιο ρεαλιστικά γιατί δείχνει πως όσο και να προσπαθεί ένας άνθρωπος και όσα τεράστια άλματα να έχει κάνει στην τεχνολογία και στην επιστήμη, πάντα θα εμφανίζονται καινούργια τέτοια εμπόδια. Το σημαντικό είναι να παλεύουμε για να τα ξεπερνάμε.

  Τι με άγγιξε σε αυτό το βιβλίο; Τα σάιμποργκ. Η Marissa Meyer με αυτό τον τρόπο θέλει να δείξει πως πάντα θα υπάρχουν άνθρωποι διαφορετικοί, και πάντα θα υπάρχουν οι ρατσιστές που να κοιτάζουν μόνο τα στραβά τους. Εγώ θεωρώ τα σάιμποργκ, που είναι κάτι σαν βδελύγματα αυτής της μελλοντικής κοινωνίας, πάρα πολύ ενδιαφέροντα και πως θα έπρεπε να είναι πρότυπο. Και τι σημασία έχει που έχουν ρομποτικά μέλη; Είναι ποιο δυνατά και πιστεύω πως είναι ποιο έξυπνα. Μάλιστα, το μυαλό τους είναι σαν το Google. Έχουν πρόσβαση σε τόσες γνώσεις και έτσι έχουν τόσες περισσότερες ευκολίες. Άρα με ποιο δικαίωμα κάποιος μπορεί να κρίνει κάποιον άλλον μόνο και μόνο από λίγο σίδερο στο σώμα σου; Πως μπορεί αυτό να κρίνει τον χαρακτήρα σου; Αυτό είναι ένα από τα μήνυμα ιστορίας που δεν μπορούσα να μην αναφέρω.

 

  Τι δεν μου άρεσε στο βιβλίο; Το ότι είχα μαντέψει από την αρχή κι όλας κάποια πράγματα. Το ποια ήταν η πριγκίπισσα Σελίνα, το τι είναι η Σίντερ κ.τ.λ. Ένιωθα λίγο περίεργα που ήξερα ήδη τι πάνω κάτω θα αντιμετώπιζα μετά. Αυτός μάλιστα είναι και ο μόνος λόγος που θα έβαζα σε αυτό το βιβλίο εννιά στα δέκα αν μπορούσα.

Τώρα πάμε στους χαρακτήρες μας, αρχίζοντας με την Σίντερ που είναι και η πρωταγωνίστρια. Θεωρώ πως η Σίντερ είναι μια από τις ποιο ενδιαφέρουσες χαρακτήρες που έχω διαβάσει ποτέ. Και αυτό μεν γιατί είναι σάιμποργκ αλλά και λόγο το τι σήμαινε αυτό. Μπορεί σε αυτήν την κοινωνική κοινωνία η Σιντερ να ανοίκει στον πάτο αλλά δεν παύει λεπτό να είναι δυνατή και να έχει μια ισχυρή προσωπικότητα. Μπορεί πολλοί να της φέρονταν σαν ένα τίποτα, σαν ένα σκουπίδι, αλλά αυτή πάντα είχε το κεφάλι ψηλά, κρατούσε τα όσα πίστευε για τον εαυτό της και φερόταν έξυπνα. Μου άρεσε σε αυτήν το πόσο πιστή μπορούσε να γίνει και το τι θα μπορούσε να κάνει για τα άτομα που αγαπά. Είναι μοναδική και πραγματικά της άξιζαν καλύτερα από μια στρίγγλα για μητριά και μια ψηλομύτα για αδελφή.

  Σειρά έχει το πριγκιπόπουλο της ιστορίας μας. Ο Κάι... Κοιτάξτε, στην αρχή δεν τον συμπάθησα. Δεν ξέρω γιατί, αλλά αρχικά κάτι δεν μου άρεσε αυτόν. Ήταν σαν να με ενοχλούσε η παρουσία του. Ήταν σαν να ένιωθα ότι είχε κάτι λάθος αυτός ο χαρακτήρας. Προς θεού, δεν τον λέω κακό απλά δεν τον ένιωθα ολοκληρωμένο. Μην με ρωτάτε γιατί. Μέχρι το τέλος του βιβλίου είδα να υπάρχει πρόοδος. Έμοιαζε περισσότερο με ένα πραγματικό άτομο, παρόλο που ακόμα και τότε ήθελα κάτι για να τον γεμίσει. Ο Κάι στο πρώτο βιβλίο της σειράς κατά την γνώμη μου ήταν σαν ένα τυρί με τρύπες. Νόστιμο και ωραίο αλλά υπήρχαν πράγματα για το γεμίσεις.

  Ποια λοιπόν είναι η κακιασμένη στρίγκλα της ιστορίας μας; Ο ελάτε τώρα, όλα τα βιβλία φαντασίας, και ειδικότερα τα βιβλία δυτοπίας, έχουν μια τέτοια. Στην περίπτωση μας είναι η Βασίλισσα Λεβάνα. Τι έχω να πω για αυτήν...

  Μονάχα ότι είναι μια ανισόρροπη, τρελαμένη βασίλισσα που είναι τόσο τρελαμένη από εξουσία που θα έκανε τα πάντα για να καταφέρει όσα θέλει. Δεν κάνω πλάκα. Η κυρία από εδώ έχει ΤΑ ψυχολογικά τα οποία τα κρύβει με μια τέλεια μάσκα, φτιαγμένη ειδικά για να εντυπωσιάζει, να τραβάει τα βλέμματα και να μπαίνει ποιο εύκολα στο μυαλό των ανθρωπάκων που δεν έχουν την ψυχολογική δύναμη για να καταλάβουν την διαφορά ανάμεσα στην εξωπραγματική ομορφιά και την εξάρτηση από δύναμη από την αληθινή, αυθεντική ομορφιά και την καλοσύνη.Τι να πει κανείς. Είναι ένας φοβερός χαρακτήρας. Απο αυτούς μπορείς να βρίζεις για ώρες.

  Και κλείνουμε με την γλυκιά Ίκο. Δεν ξέρω γιατί τόσοι λίγοι την αναφέρουν. Είναι μια τόσο γλυκιά, εκνευριστικά γλυκά ώρες ώρες, χαρακτήρας. Είναι συμπονετική και τόσο ενθουσιώδης. Είναι σαν ένα μικρό κοριτσάκι που μπορεί να σε κάνει να μιλήσεις για τα πάντα. Μόνο που είναι ρομπότ... Ασήμαντη λεπτομέρεια.

  Αυτό ήταν. Ελπίζω να σας άρεσε η κριτική μου. Επίσης, ελπίζω να σας βοήθησα να βρείτε ένα βιβλίο που να σας ενδιαφέρει και που αν το πάρετε να το αγαπήσετε. Αν από την άλλη υπάρχουν αναγνώστες που να το έχετε διαβάσει, θα χαιρόμουν να πείτε και εσείς την γνώμη σας για το βιβλίο. Αύριο ανεβαίνει και η κριτική για το δεύτερο βιβλίο της σειράς "Η Τετραλογία της Σελήνης" που μου άρεσε πολύ, μα πάρα πολύ περισσότερο, με τον τίτλο "Σκάρλετ". Η ιστορία που άρχισε με το Once Upon a Time συνεχίζεται...

Υ.Γ. Μόνο εγώ έχω σκεφτεί ότι ο αγγλικός τίτλος, Cinder, έχει βγει από το Cinderella; Βγάζει νόημα και ήταν το πρώτο πράγμα που μου ήρθε στο μυαλό όταν πήρα το βιβλίο στα χέλια μου.

 Το book trailer του βιβλίου: