Κριτική για την σειρά "Gotham"

Περίληψη σειράς:

Η σειρά διηγείται την πορεία του James Gordon από νεοσύλλεκτος ντετέκτιβ στη Gotham City σε Αρχηγό της Αστυνομίας. Το όνειρο του Gordon είναι να δει την αγαπημένη του πόλη ελεύθερη από τους εγκληματίες και «αγνή», όπως τη θυμάται απ” τα παιδικά του χρόνια. Ο Gordon, μαζί με τον συνεργάτη του Harvey Bullock αναλαμβάνουν την δολοφονία των εκατομμυριούχων Thomas και Martha Wayne. Στη σκηνή του εγκλήματος, ο Gordon συναντάει τον μοναδικό επιζών: τον 12χρονο γιο των Wayne, τον Bruce. Θα δούμε τη στενή φιλία που αναπτύξει ο Gordon με το αγορι, παράλληλα με την άνοδο του στα κλιμάκια της αστυνομίας, καταπολεμώντας την εγκληματικότητα της Gotham City. Η σειρά είναι βασισμένη στους χαρακτήρες των κόμικ της DC, και η ιστορία λαμβάνει χώρα πριν «γεννηθεί» ο μεγάλος Μπατμαν. Μέσα απ” τη σειρά θα μάθουμε την ιστορία του Gordon και του Bruce, αλλά και την ιστορία των διάσημων κακών της DC (Catwoman, Penguin, Riddler, Two-Face, Joker) και πώς αυτοί εξελίχτηκαν στους κακούς που γνωρίζουμε.

Λίγα λόγια από εμένα:

Σε μια πόλη σάπια έως το μεδούλι με το όνομα "Gotham" ήρωες και κακοποιοί γεννιούνται...

Πριν ο "Μπρούς Γουέιν" γίνει ο "Μπάτμαν" ήταν ένα 12άχρονο παιδί που είδε τους γονείς του να δολοφονούνται μπροστά στα μάτια του και που από τότε δεν ήταν ποτέ ξανά ο ίδιος.

Πριν η "Σελίνα Κυλε" γίνει η "Catwoman" ήταν ένα ταλαντούχο κορίτσι των δρόμων που ήταν ολομόναχη στον κόσμο.

Πριν ο πανέξυπνος επιστήμονας του αστυνομικού τμήματος γίνει ο "Τζόκερ" ήταν ένας λιγάκι ιδιόρρυθμος τύπος που αναζητούσε ένα ειλικρινές ευχαριστώ και ένα χαμόγελο που κανείς δεν του έδινε.

Πριν ο ψυχοπαθής ακόλουθος μιας τρελαμένης γυναίκας, που η ζωή της ήταν η μαφία και η εξουσία, γίνει ο "Πιγκουίνος" ήταν ένα μυαλό που αναζητούσε την προσοχή και που είχε ανάγκη από εκδίκηση.

Πριν ο "Τζέιμς Γκόντορ" γίνει ο μόνος πιστός και αληθινά αφοσιωμένος αστυνομικός της "Gotham" ήταν ένας εκπαιδευόμενος ντετέκτιβ με περισσότερο κύρος και ήθος από ότι όλο το τμήμα μαζί και ήταν ένα άτομο που θα έκανε τα πάντα για να φέρει την δικαιοσύνη στο φως.

Πριν από κάθε κακό και κάθε ήρωα υπάρχει μια αρχή. Ένα μεγάλο BEGINNING... Γιατί η ιστορία δεν αρχίζει ποτέ από τους ηρωισμούς και τα μεγάλα έργα. Κακά ή καλά. Πάντα υπάρχουν προηγούμενα κεφάλαια. Με τις επιλογές που καθόρισαν το μέλλον...

Gotham “The Good. The Evil. The Beginning.” Character TV Poster Set - Donal Logue as Harvey Bullock

Προσωπική γνώμη:

Αυτή η σειρά άρχισε πέρυσι. Και την ξεκίνησα το πολύ πριν δυο εβδομάδες. Άργησα να την αρχίσω γιατί δεν είχα βρει τα επεισόδια με καλή ανάλυση. Αλλά μόλις την ξεκίνησα δεν μπορούσα να σταματήσω. Η λέξη είχα κολλήσει είναι πραγματικά λίγο. Είχα πάθει τρελό κόλλημα με αυτήν την διεφθαρμένη και τους με ήρωες αλλά και κακοποιούς της. Σε αυτήν την σειρά βλέπουμε την αρχή. Καλών και κακών. Ανακαλύπτουμε πως όλοι τους ξεκίνησαν με μια τραγωδία που τους στοιχειώνει. Για τον καθένα τους διαφορετική… Αλλά εξίσου επίπονη.

Από μικρή που έβλεπα τα παιδικά "Batman", το έχουμε ξεκαθαρίσει πως ήμουν ένα περίεργο παιδί ιδικά για κορίτσι, είχα μια απορία. Το τι έκανε τους κακούς της Gotham αυτό που ήταν, γιατί τους συμπονούσα. Πάντα αναρωτιόμουν για τις πρώτες τους επιλογές. Για το τι έκαναν για να καθοριστεί έτσι το μέλλον τους. Για το τι μπορούσε να αυτό που στιγμάτισε τις ζωές τους και τελικά πήραν αυτήν την τροπή. Γιατί πάντα υπήρχαν μικρά Flashback για τους ήρωες. Και ξέραμε όλοι μας πάνω κάτω την ζωή που είχαν πριν βάλουν την μάσκα του ήρωα. Για τους κακούς όμως δεν ξέραμε τίποτα. Το παρελθόν τους για μας ήταν ένα κενό…

Η σειρά "Gotham" είναι καταπληκτική. Πραγματικά απίστευτη. Μια από τις καλύτερες που βγήκαν το 2014. Και με διαφορά τεραστίων διαστάσεων. Ένας από τους λόγους ήταν ότι η σειρά ήταν ρεαλιστική. Και θα με ρωτήσετε, πως γίνεται μια σειρά με super ήρωες και super κακούς να είναι ρεαλιστική??? Η απάντηση είναι απλή. Και κρύβεται μέσα στην ίδια την "Gotham"… Σκεφτείτε την κοινωνία της "Gotham". Το πόσο σάπια είναι. Ή την αστυνομία της, το ότι είναι δωροδοκημένη και καταστραμμένη εις βάθος. Αναλογιστείτε τα παιδιά των δρόμων που δεν έχουν κανέναν να εμπιστευτούν. Ή σκεφτείτε την ανάγκη των απλών ανθρώπων να πιστέψουν σε κάτι. Στο να έχουν ένα πρότυπο. Ένα άτομο που θα γεννά την ελπίδα στις ποιο σκοτεινές εποχές. Και τέλος, προσπαθήστε να καταλάβετε το πόσο εύκολο είναι να πάρει κανείς τον λάθος δρόμο. Το σκοτεινό μονοπάτι… Ενώ το πόσο δύσκολο είναι να κάνεις τις σωστές επιλογές. Αν το καλοσκεφτεί κανείς από αυτήν την οπτική γωνία… Η σειρά μας αποκαλύπτει πράγματα που μόνοι μας δεν θα θέλαμε να δούμε… Παρόλο που μέσα μας τα ξέρουμε…

Ο κάθε ηθοποιός σε αυτήν την σειρά μεγαλουργεί. Γατί μας παρουσιάζουν κάποιους τόσο δύσκολους και περίπλοκους χαρακτήρες τόσο εύκολα. Χωρίς να έχουν άγχος. Και η ερμηνεία τους στα επεισόδια δεν υπάρχουν μεταβολές στο πως παίζουν. Αντίθετα όσο πάνε και καλυτερεύουν. Φαίνεται το ταλέντο τους και η αφοσίωση τους σε αυτό που κάνουν.

Η σειρά αρχίζει πραγματικά πολύ δυναμικά. Με τον θάνατο των Γουέιν και έναν άναυδο, πικραμένο και ετοιμόρροπο Μπρούς που ύστερα προσπαθεί με διάφορους τρόπους να μαζέψει τα κομμάτια του… Πρέπει να είδα αυτήν την σκηνή ξανά και ξανά συνολικά 6 φορές. Γιατί μου άρεσε πάρα πολύ πως την είχαν γυρίσει...