Η Ιστορία Της Ντολόρες Άμπριτζ, Ή Αλλιώς Αρχηστρίγκλας… (Μια Μικρή Ιστορία Της J.K.Rowling)

Λίγα λόγια από εμένα:

  Για να δούμε…

  Στο Χάλοουειν ανέβασε η αγαπημένη μας συγγραφέας μια καινούργια μικρή ιστορία. Ήμουν ενθουσιασμένη. Και μετά έμαθα το θέμα της. Το θεμα της ήταν η Ντολόρες Άμπριτζ. Η ΑΡΧΗΣΤΡΊΓΚΛΑ!!! 

Δεν μπορούσα να το πιστέψω. Διάβαζα πάλι για αυτήν την … μην πω. Όπως έχετε καταλάβει από τις φορές που την έχω αναφέρει: είναι μια από τους ποιο μισητούς χαρακτήρες για εμένα EVER!!! Και τώρα είχαμε στα χέρια μας την ιστορία της ζωής της??? (Όσο το διάβαζα, το βρίσιμο έπεφτε βροχή...)

 Η ιστορία ήταν καλογραμμένη και την απόλαυσα αρκετά. Αλλά η αλήθεια είναι πως ποτέ δεν συχώρεσα την J.K.Rowling που δεν την σκότωσε...

Η ιστορία αρχίζει με τα παιδικά της χρόνια…

Πάμε να την δούμε…

 Η ιστορία λέει:

Γενέθλια: 26 Αυγούστου

Κοιτώνας: Σλίθεριν

Ιδιαίτερες ικανότητες: Η πένα της τιμωρίας της, είναι δική της εφεύρεση

Γονείς: Πατέρας μάγος, μητέρα Μαγκλ

Οικογένεια: Ανύπαντρη, χωρίς παιδιά

Χόμπι: Συλλογή πιάτων διακοσμημένων με γάτες, προσθήκη φραμπαλάδων σε υφάσματα και άλλα αντικείμενα, εφεύρεση εργαλείων βασανισμού

Η Ντολόρες Άμπριτζ ήταν η μεγαλύτερη και μοναδική κόρη του μάγου Όρφορντ Άμπριτζ και της Μαγκλ Έλεν Κράκνελ, που είχαν επίσης έναν γιο Σκουίμπ. Οι γονείς την Ντολόρες δεν είχαν έναν ευτυχισμένο γάμο, και η Ντολόρες τους απεχθανόταν στα κρυφά και τους δύο. Τον Όρφορντ για την έλλειψη φιλοδοξίας του (ποτέ του δεν πήρε προαγωγή, και δούλευε στο Τμήμα Μαγικής Συντήρησης στο Υπουργείο Μαγείας) και την μητέρα της, Έλεν, για την επιπολαιότητα, την ακαταστασία και την καταγωγή της από Μαγκλ. Ο Όρφορντ και η κόρη του κατηγορούσαν την Έλεν για την έλλειψη μαγικών δυνάμεων του αδερφού της, με αποτέλεσμα όταν η Ντολόρες ήταν δεκαπέντε, η οικογένεια να χωριστεί στη μέση. Ο Όρφορντ και η Ντολόρες έμειναν μαζί, και η Έλεν εξαφανίστηκε στον κόσμο των Μαγκλ μαζί με τον γιο της. Η Ντολόρες δεν είδε ποτέ ξανά την μητέρα και τον αδερφό της, ούτε και μίλησε σε κανέναν τους, κι από τότε κι έπειτα υποκρινόταν σε όλους όσους γνώριζε πως ήταν καθαρόαιμη.

Ως επιτυχημένη μάγισσα, η Ντολόρες μπήκε στο Υπουργείο Μαγείας αμέσως μετά την αποφοίτησή της από το Χόγκουαρτς, αναλαμβάνοντας μια θέση ως κατώτερη ασκούμενη στο Γραφείο Κακής Χρήσης Μαγείας. Από τα 17 της ακόμα, η Ντολόρες ήταν επικριτική, προκατειλημμένη και σαδιστική, αν και η επιμελής συμπεριφορά της, οι γλυκανάλατοι τρόποι προς τους ανωτέρους της και ο αδίστακτος και ύπουλος χαρακτήρας της με τον οποίο συχνά έπαιρνε τα εύσημα για τη δουλειά άλλων, σύντομα της χάρισαν την ανέλιξη. Πριν τα 30 της, η Ντολόρες ανέβηκε στην κορυφή του γραφείου της, και από εκεί και πέρα ήταν πολύ πιο μικρή η απόσταση που χρειαζόταν να διανύσει για να φτάσει σε ακόμη πιο υψηλές θέσεις στη διαχείριση του Τμήματος Μαγικού Νόμου. Μέχρι τότε, είχε πείσει τον πατέρα της να πάρει πρόωρη σύνταξη και χορηγώντας του ένα επίδομα διαβεβαίωσε την ήσυχη αποχώρησή του. Όποτε τη ρωτούσαν (συνήθως συνάδελφοί της που δεν τη συμπαθούσαν) "είσαι συγγενής με εκείνον τον Άμπριτζ που καθάριζε πατώματα εδώ;", εκείνη χαμογελούσε όλο γλυκύτητα, γελούσε και αρνούνταν οποιαδήποτε σχέση, ενώ ισχυριζόταν πως ο αποθανών πατέρας της είχε υπάρξει εξέχων μέλος του Wizengamot. Περίεργα πράγματα συνήθιζαν να συμβαίνουν σε όσους ρωτούσαν για τον Όρφορντ, ή οτιδήποτε δεν ήθελε να συζητήσει η Ντολόρες, και όσοι ήθελαν να τα έχουν καλά μαζί της, παρίσταναν πως πίστευαν την εκδοχή της για την καταγωγή της.

Παρά τις καλύτερες προσπάθειές της να διαβεβαιώσει τη συμπάθεια κάποιου από τους ανωτέρους της (ποτέ δεν την ένοιαξε πραγματικά για ποιον επρόκειτο, αλλά γνώριζε καλά πως το προσωπικό της στάτους και η ασφάλειά της θα αυξάνονταν με έναν ισχυρό σύζυγο), η Ντολόρες δεν κατάφερε ποτέ να παντρευτεί. Αν και εκτιμούσαν την σκληρή δουλειά και τη φιλοδοξία της, όσοι την γνώριζαν καλύτερα δυσκολεύονταν πολύ να τη συμπαθήσουν. Μετά από ένα ποτήρι γλυκό Σέρι, η Ντολόρες πάντα ξέφευγε ξεστομίζοντας κάποιες ιδιαίτερα αδίστακτες απόψεις και ακόμη και εκείνοι που ήταν ενάντια στους Μαγκλ, σοκάρονταν από κάποιες από τις προτάσεις της Ντολόρες, πίσω από τις κλειστές πόρτες, σχετικά με το τι συμπεριφορά άξιζαν όσοι δεν ήταν μάγοι.

Καθώς μεγάλωνε σε ηλικία και σκληρότητα και ανέβαινε όλο και ψηλότερα στο Υπουργείο η προτίμηση της Ντολόρες σε κοριτσίστικα αξεσουάρ μεγάλωνε και εκδηλωνόταν όλο και περισσότερο. Το γραφείο της έγινε ένα μέρος γεμάτο φραμπαλάδες και φιογκάκια, και της άρεσε οτιδήποτε ήταν διακοσμημένο με γάτες (αν και θεωρούσε τις κανονικές γάτες ανυπόφορα ακατάστατες). Όταν ο Υπουργός Μαγείας Κορνήλιος Φατζ άρχισε να αγχώνεται σε σημείο παράνοιας ότι ο Άλμπους Ντάμπλντορ φιλοδοξούσε να τον αντικαταστήσει η Ντολόρες κατάφερε να γαντζωθεί στην καρδιά της εξουσία, τροφοδοτώντας τη ματαιοδοξία και τους φόβους του Φατζ και παρουσιάζοντας τον εαυτό της σαν το μόνο άτομο που θα μπορούσε να εμπιστευτεί.

Ο διορισμός της Ντολόρες ως Επιθεωρήτρια του Χόγκουαρτς της άφησε ελεύθερο το πεδίο, για πρώτη φορά στη ζωή της, για όλες τις προκαταλήψεις και τις σκληρότητές της. Δεν είχε απολαύσει τα σχολικά της χρόνια, όπου πάντοτε την παραβλέπανε για τις υπεύθυνες θέσεις, και απολάμβανε την ευκαιρία να επιστρέψει και να ασκήσει την εξουσία της πάνω σε όλους εκείνους που, κατά τη γνώμη της, δεν της είχαν φερθεί όπως της άξιζε.

Η Ντολόρες έχει σχεδόν μια φοβία σε οποιοδήποτε πλάσμα δεν είναι ακριβώς, ή εντελώς, ανθρώπινο. Η απέχθειά της για τον μισό γίγαντα Χάγκριντ και ο τρόμος για τους κένταυρους, αποκαλύπτουν έναν τρόμο για το άγνωστο και το άγριο. Είναι ένας άνθρωπος που έχει μανία με τον έλεγχο, και όποιος αμφισβητεί την εξουσία και την άποψή της για τον κόσμο, κατά τη γνώμη της, πρέπει να τιμωρηθεί. Απολαμβάνει έντονα να υποτάσσει και να ταπεινώνει τους άλλους, και πέρα από τη δηλωμένη αφοσίωσή τους σε διαφορετικά πρόσωπα, υπάρχουν ελάχιστες διαφορές ανάμεσα σε αυτήν και την Μπέλατριξ Λεστρέιντζ.

Ο καιρός της Ντολόρες στο Χόγκουαρτς τελείωσε καταστροφικά, γιατί είχε υπερεκτιμήσει την εξουσία που της είχε δώσει ο Φατζ, ξεφεύγοντας από τα όρια της ίδιας της εξουσίας της, παρασυρόμενη από μια φανατική αίσθηση του αυτοσκοπού της. Ταρακουνημένη αλλά αμετανόητη μετά το καταστροφικό τέλος της καριέρας της στο Χόγκουαρτς, επέστρεψε σε ένα Υπουργείο βουτηγμένο στις αναταραχές εξαιτίας της επιστροφής του Λόρδου Βόλτεμορτ.

Στην αλλαγή του καθεστώτος που ακολούθησε η βεβιασμένη παραίτηση του Φατζ, η Ντολόρες κατάφερε να γλιστρήσει πίσω στην προηγούμενη θέση της στο Υπουργείο. Ο νέος Υπουργός, Ρούφους Σκρίμτζουρ, είχε κάποια πολύ πιο σοβαρά προβλήματα να ασχοληθεί από την Ντολόρες Άμπριτζ. Ο Σκρίμτζουρ αργότερα τιμωρήθηκε για την παράβλεψή του, καθώς το γεγονός πως το Υπουργείο δεν τιμώρησε ποτέ την Ντολόρες για τις πολλές περιπτώσεις κατάχρησης εξουσίας της, έμοιαζε για τον Χάρι Πότερ σαν ένδειξη αυταρέσκειας και απροσεξίας. Ο Χάρι θεώρησε την εργασία της Ντολόρες καθώς και την έλλειψη oποιονδήποτε επιπτώσεων για τη συμπεριφορά της στο Χόγκουαρτς ως σημάδι της ουσιαστικής διαφθοράς του Υπουργείου και αρνήθηκε να συνεργαστεί με τον νέο Υπουργό εξαιτίας αυτού (η Ντολόρες είναι ο μόνος άνθρωπος, πέρα από τον Λόρδο Βόλτεμορτ, που άφησε ένα μόνιμο σημάδι στον Χάρι, αφού τον υποχρέωσε να χαράξει τις λέξεις "Δεν πρέπει να λέω ψέματα" στο πίσω μέρος του χεριού του κατά τη διάρκεια της τιμωρίας).

Σύντομα η Ντολόρες άρχισε να απολαμβάνει τη ζωή στο Υπουργείο περισσότερο από ποτέ. Όταν το Υπουργείο ανέλαβε ο Υπουργός-μαριονέτα Πίος Θίκνες, και συμπληρώθηκε με οπαδούς του Σκοτεινού Άρχοντα, η Ντολόρες ένιωσε πως ήταν επιτέλους στο στοιχείο της. Όπως σωστά έκριναν και κάποιοι παλιότεροι Θανατοφάγοι, είχε περισσότερα κοινά μαζί τους απ' όσα είχε ποτέ με τον Άλμπους Ντάμπλντορ, κι έτσι όχι μόνο κράτησε τη θέση της, αλλά της δόθηκε και επιπλέον εξουσία, ανακηρύσσοντάς την επικεφαλής της Επιτροπής Καταγραφής των γεννημένων από Μαγκλ, μια, στην πραγματικότητα, παρωδία δίκης που φυλάκιζε όλους του γεννημένους από Μαγκλ με την κατηγορία πως είχαν "κλέψει" τα ραβδιά τους και τη μαγεία τους. 

Ήταν τότε που κάθισε στη θέση του δικαστή μια αθώας γυναίκας που ο Χάρι επιτέλους επιτέθηκε στην Ντολόρες, μέσα στην καρδιά του Υπουργείου, και της έκλεψε τον Πεμπτουσωτή που φορούσε δίχως να το ξέρει.

Μετά την πτώση του Λόρδου Βόλτεμορτ, η Ντολόρες Άμπριτζ δικάστηκε για την ενθουσιώδη συνεργασία της με το καθεστώς του, και καταδικάστηκε για βασανισμούς, φυλακίσεις και θανάτους αρκετών ανθρώπων (κάποιοι από τους αθώους γεννημένους από Μαγκλ που καταδίκασε στο Αζκαμπάν, δεν επέζησαν από την ποινή τους).