"Το έπος του Λυκόφωτος - Έκλειψη" (Βιβλίο 3ο από 4α) της Stephenie Meyer

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Καθώς το Σηάτλ ρημάζεται από μια σειρά μυστηριωδών δολοφονιών κι ένας μοχθηρός θηλυκός βρικόλακας συνεχίζει την αναζήτησή του για εκδίκηση, η Μπέλλα για άλλη μια φορά βρίσκεται περικυκλωμένη από τον κίνδυνο.

Και μέσα σε όλα αυτά, πιέζεται να διαλέξει ανάμεσα στην αγάπη της για τον Έντουαρντ και την φιλία της για τον Τζέικομπ.
Η απόφασή της ωστόσο, έχει την δύναμη να αναζωπυρώσει την προαιώνια διαμάχη ανάμεσα σε βρικόλακα και λυκάνθρωπο.
Ενώ η αποφοίτηση πλησιάζει, έχει να πάρει άλλη μια απόφαση: ζωή ή θάνατος; Όμως ποιο είναι ποιο;

Λίγα λόγια από εμένα:

Η νέα μάχη της Μπέλλα έφτασε. Αυτή ωστόσο είναι αμφίρροπη, αφού η γραμμή που χωρίζει το σωστό απ’ το λάθος όχι απλά είναι λεπτή, αλλά σχεδόν αόρατη. Το σωστό και το λάθος είναι δύο έννοιες που ο καθένας καθορίζει κι ερμηνεύει απ’ την δικιά του μεριά, παρασύροντάς την έτσι σε μια συνεχώς τροφοδοτούμενη αμφιβολία. Ενώ φαινομενικά έχει πάρει τις αποφάσεις της, φτάνει στο σημείο όπου η λογική πάει κόντρα με τα συναισθήματά της και πρέπει να αναθεωρήσει.

Προσωπική γνώμη:

Τι να πρωτοπώ για το "Έκλειψη"; Ότι είναι το καλύτερο βιβλίο από τα τρία πρώτα της σειράς "Το έπος του Λυκόφωτος" της Stephenie Meyer; Και μάλιστα κατά έτη φωτός; Ότι μαγεύτηκα πρώτη φορά από την γραφή της συγγραφέας; Ότι ένιωσα πραγματικά τον έρωτα, την φιλία, το πάθος και την αγάπη ανάμεσα στους χαρακτήρες; Το ότι συμπάθησα επιτέλους τον Έντουαρντ; Το ότι η σχέση Μπέλλας και Έντουαρντ άρχισε να γίνεται ποιο φυσιολογική μιας και άρχισαν κι άλλες επιθυμίες άρχισαν να παίζουν στο τραπέζι;

Λέω να αρχίσω με το θέμα του γάμου. Πρώτη φορά διαβάζω για δυο άτομα τόσο ερωτευμένα να κοντραρίζονται για αυτό το θέμα. Συγνώμη, η Μπέλλα έχει δίκιο στο ότι είναι πολύ μικρή για να παντρευτεί αλλά αν καλοσκεπτεί κανείς την κατάθλιψη που είχε στο πρώτο βιβλίο, το τι έκανε για να μπορέσει έστω και λίγο για να τον ξεπεράσει και το πως έτρεξε αμέσως να το βοηθήσει όταν κινδύνευε, δεν νομίζω πως η λογική της κατά του γάμου στέκει. Δηλαδή, είναι εντάξει να ρισκάρεις τα πάντα, ακόμα και το να γίνεις βρικόλακας, για αυτόν που αγαπάς, αλλά το να παντρευτείς είναι παράλογο; Αυτή η κόντρα τους έδινε πολύ ζουμί στην σχέση τους και χάρις αυτήν, πλέον μπορώ να τους φανταστώ ως ένα καλό ζευγάρι.

Επίσης, αυτή μικρή τους διαφωνία με έκανε να συμπαθήσω τον Έντουαρντ. Ναι, μπορεί αυτό να φαίνεται περίεργο και ακατανόητο σαν λογική αλλά ας σας εξηγήσω. Ο βρικόλακας μας δέχτηκε να μεταμορφώσει την καλή του μονάχα αν τον παντρευτεί πρώτα. Έκανε προσπάθειες να την πείσει. Επιτέλους, είχε έναν στόχο. Εξέπεμπε για πρώτη φορά μια ζεστασιά που έλειπε σε όλα τα άλλα βιβλία και φαινόταν η αγάπη του για την Μπέλλα. Πήγε να την χάσει μια φορά και για αυτό πλέον είχε ρίξει τις άμυνες και όλα του τα ψεύτικα προσωπεία. Κάτι που εκτίμησα πολύ και εξαιτίας αυτού άρχισα να τον βλέπω και με άλλο μάτι.

Ακόμα, η Μπέλλα μας σταμάτησε επιτέλους να είναι αδρανής. Ούτε εγώ θα το πίστευα αν δεν το διάβαζα. Άρχισε να παίρνει τις καταστάσεις στα χέρια της. Δεν άφηνε τους άλλους πλέον να αποφασίζουν για εκείνη. Ήξερε τι ήθελε, σε γενικές γραμμές, και προσπαθούσε να το κερδίσει. Και όταν αυτοί που αγαπούσε είχαν πρόβλημα, έκανε ότι μπορούσε για να τους προστατεύσει. Αυτό το βρίσκω ως κάτι με μεγάλη εξέλιξη. Επιπρόσθετα, πλέον η Μπέλλα άρχισε να μοιάζει με πραγματική έφηβη. Είχε ορμές, ήθελε να διασκεδάσει και είχε ανάγκη να κάνει παρέα με τους φίλους της, δηλαδή τον καταπληκτικό Τζείκομπ.

Τα εξώφυλλα της σειράς "Το έπος του Λυκόφως" είναι απλά, λιτά αλλά πολύ όμορφα. Περνάνε αμέσως στον αναγνώστη τι θα διαβάσουν. Το κόκκινο του πάθους, ποτίζει μια σκισμένη κορδέλα, έτοιμη να κοπεί, η οποία αντέχει μόνο στο κράτημα μιας λεπτής κλωστής. Τα δύο κομμάτια είναι ενωμένα αλλά για πόσο; Τα πάντα είναι θέμα χρόνου στο νέο μυθιστόρημα της Meyers και η Μπέλλα, περισσότερο από κάθε άλλη φορά στη ζωή της, είναι εκείνη, που όχι μόνο έχει την επιλογή της δικιάς της μοίρας στα χέρια της, αλλά και των ανθρώπων που νοιάζεται και αγαπάει, έστω και με τον δικό της παράξενο τρόπο.

Έπειτα, δεν πρέπει να ξεχνάμε και το δεύτερο επίπεδο του βιβλίου, αυτό της περιπέτειας. Η αγωνία για τη ζωή της Μπέλλα, οι ετοιμασίες για την αναμέτρηση με τη Βικτώρια και τη στρατιά της και η παράξενη συμμαχία βρικολάκων και λυκανθρώπων δημιουργούν μια ένταση που τονίζει ακόμα περισσότερο την ψυχολογική αναταραχή τόσο της Μπέλλα, όσο και του Έντουαρντ που προσπαθεί να την κρατήσει ζωντανή με κάθε τίμημα. Παράλληλα, το περιπετειώδες στοιχείο του βιβλίου το προφυλάσσει από τον κίνδυνο να γίνει ένα εφηβικό ρομάντσο με στερεοτυπικούς και επίπεδους χαρακτήρες. Διασφαλίζεται, έτσι, ότι τόσο η ιστορία όσο και οι χαρακτήρες έχουν μια εξέλιξη και μια κορύφωση που θα οδηγήσουν τον αναγνώστη στο τέταρτο βιβλίο και στο κλείσιμο της ιστορίας.

Ακόμα, όλοι οι ήρωες πλέον ανοίγουν τα φύλλα τους, κανένας πια δεν έχει λόγο να κρατάει κρυμμένα τα χαρτιά του σε έναν αγώνα πάθους και αγάπης, σε μια μάχη γεμάτη συναισθήματα, όπου κανένας δεν έχει σκοπό να μην παλέψει, αλλά και κανένας δεν έχει σκοπό να πάει κόντρα στην θέληση και την τελική επιλογή της Μπέλλα. Ο Έντουαρντ τις άνοιξε πληγές στο παρελθόν και με ανιδιοτέλεια και ειλικρινή αγάπη είναι έτοιμος να αντιμετωπίσει τα σφάλματά του, ακόμα και να πληρώσει γι’ αυτά αλλά και να παλέψει για εκείνη, χωρίς όμως να καταπιέσει ή να δελεάσει τα θέλω της, κάνοντάς την αργότερα να μετανιώσει.

Τέλος, λάτρεψα το ότι βρικόλακες και λυκάνθρωποι συνεργάστηκαν μαζί για έναν ανώτερο σκοπό. Που έβαλαν στην άκρη τις διαφορές και τις διαμάχες τους και προσπάθησαν σαν ομάδα να πολεμήσουν. Απέδειξαν ότι όταν δουλεύεις μόνος μπορεί να χάσεις αλλά αν συνεργαστείς, μπορείς να κάνεις την διαφορά για τον εαυτό σου αλλά και για όσους αγαπάς. Έτσι μαθαίνεις κι όλας τον άλλον και αρχίζεις να τον καταλαβαίνεις.

Αυτό ήταν. Ελπίζω να σας άρεσε η κριτική μου για το τρίτο βιβλίο αυτής της ωραίας σειράς. Αύριο θα γυρίσω με το review μου για την "Χαραυγή". Το τελευταίο βιβλίο της σειράς. Ανυπομονώ για τα σχόλια και τις απόψεις για το βιβλίο και για την κριτική. Καλές προβολές και καλά βιβλία να διαβάσετε σας εύχομαι.