"Το καλοκαίρι που ξύπνησα όμορφη - Θα έχουμε πάντα το δικό μας καλοκαίρι" (Βιβλίο 3ο από 3α) της Jenny Han

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Όλη της τη ζωή η Μπέλι ήταν ερωτευμένη με την οικογένεια Φίσερ. Η Σουζάνα ήταν σαν δεύτερη μητέρα για εκείνη, ο Κόνραντ ήταν η πρώτη της αγάπη και ο Τζερεμάια το πρώτο της αγόρι. Ύστερα από δύο χρόνια ο Τζερεμάια γονατίζει μπροστά της και της προσφέρει αυτό που πάντα ήθελε. Να ανήκει κι εκείνη στην οικογένεια Φίσερ.
Καθώς ο Τζερεμάια και η Μπέλι επιστρέφουν στην παραλία του Κάζινς για να ετοιμάσουν τον γάμο τους, ο Κόνραντ εξομολογείται στην Μπέλι πως έκανε λάθος, πως δεν ήθελε να την πληγώσει όπως την πλήγωσε.
Τώρα η Μπέλι πρέπει να έρθει αντιμέτωπη με τα αισθήματά της για τον Τζερεμάια και τον Κόνραντ και να αντικρίσει την αλήθεια που πάντα έκρυβε μέσα της. Ένας από τους δύο πρέπει να πληγωθεί.

Λίγα λόγια από εμένα:

Έχουν περάσει δύο χρόνια από την τελευταία φορά που συναντήσαμε τους ήρωές μας, με την Μπέλι και τον Τζερεμάια να βρίσκονται στο Πανεπιστήμιο, αλλά και σε μια βαθιά αρμονική σχέση, που προσφέρει στη Μπέλι την αγάπη και την ηρεμία που της έλειπε από τον Κόνραντ. Και όμως, η αρμονία αυτή θα διαταραχθεί, με τη μία τρικυμία να διαδέχεται την άλλη και με τον Τζερεμάια να ζητάει από την Μπέλι να γίνει γυναίκα του, κάτι που την φέρνει πιο κοντά από ποτέ στο μεγαλύτερό της όνειρο. Να γίνει και επίσημα μέλος της οικογένειας Φίσερ. Έτσι, λοιπόν, η Μπέλι λέει το μεγάλο ναι και οι δυο τους επιστρέφουν στην παραλία του Κάζινς προκειμένου να ετοιμάσουν το γάμο τους, στο μέρος εκείνο που έχουν αγαπήσει όσο κανένα άλλο. Και τότε εμφανίζεται ο Κόνραντ, μετανιωμένος και έχοντας καταλάβει το λάθος του με τη Μπέλι να συνειδητοποιεί για πρώτη φορά πως πρέπει να είναι ειλικρινής με τα συναισθήματά της και να πάρει μια απόφαση που, αναμφίβολα, θα πληγώσει έναν από τους δύο ποιο σημαντικούς άντρες της ζωής της.

Προσωπική γνώμη:

  Το τέλος έφτασε. Το τρίτο και τελευταίο βιβλίο της σειράς "Το καλοκαίρι που ξύπνησα όμορφη", με τον τίτλο "Θα έχουμε πάντα το δικό μας καλοκαίρι", προσωπικά το θεωρώ με μικρή διαφορά το χειρότερο. Ναι, αγάπησα κάθε του στιγμή αλλά βρήκα το τέλος λίγο περίεργο. Τι μια στιγμή ήμασταν στο παρόν και την επόμενη είχαμε βρεθεί τόσα χρόνια μπροστά. Βέβαια, υπήρχαν και στιγμές που αυτό το γλυκό βιβλίο που έκανε την καρδιά μου να χτυπάει και στιγμές που με έκανε να γελάσω. Γιατί με την τριλογία του ''Το Καλοκαίρι που ξύπνησα όμορφη'' ένιωσα και εγώ η ίδια να μεγαλώνω με τους χαρακτήρες, βίωσα τα καλοκαίρια μαζί τους και είδα την γλυκιά αλλά και κάποιες φορές δυσάρεστη πλευρά της πραγματικότητας.

  Η Μπέλι, ο Κόνραντ και ο Τζερεμάια έχουν περάσει πολλά μαζί. Έχουν κάνει μια μεγάλη διαδρομή συντροφιά ο ένας με τον άλλον κι έχουν μοιραστεί ένα σωρό μοναδικές εμπειρίες και πολλά ανεκτίμητα συναισθήματα. Έχουν δημιουργήσει αξέχαστες αναμνήσεις,  κάτι που λίγοι άνθρωποι έχουν την ευτυχία και την δυνατότητα να το κάνουν σε αυτό το βαθμό. Κάποια στιγμή όμως η καρδιά και το μυαλό πρέπει να συμβαδίσουν και να πάρουν αποφάσεις που μπορεί να είναι σκληρές αλλά αληθινές. Αποφάσεις που η συγγραφέας έχει χειριστεί με τρόπο τόσο αληθινό, ρεαλιστικό και άμεσο, που σε κάνει να νιώθεις πως και εσύ τις ζεις. Τελικά, όταν κλείνεις το βιβλίο αυτό, έχοντας μια γλυκόπικρη γεύση και ένα σφίξιμο στο στομάχι, συνειδητοποιείς πως η πραγματική ουσία δεν βρίσκεται στον πιο επέλεξε τελικά η Μπέλια αλλά στο ποια ζωή επέλεξε για την ίδια να ζήσει στο τέλος. Μια ζωή που θα καθορίσει και τις ζωές των υπολοίπων, μιας και αυτή και μόνο αυτή θα μπορέσει να πάρει την τελική απόφαση.

  Ένα από τα πράγματα που με ενόχλησαν στο βιβλίο ήταν το πώς αποφάσισαν η Μπέλι και ο Τζερεμάια να παντρευτούν. Ο τρόπος που πήραν αυτήν την τόσο σημαντική απόφαση ήταν πραγματικά γελοίος. Κατά πρώτον, φαίνεται ανόητο και το ότι δεν θα δούλεψε εν τέλη ήταν ότι ποιο λογικό. Μπορεί αυτοί οι δύο να ήταν μαζί δυο ολόκληρα χρόνια και να πήγαιναν στο κολέγιο αλλά δεν θα έλεγα πως ήταν και ιδιαίτερα ώριμου ως προς τόσο μεγάλες αποφάσεις. Οπότε όπως είπα και πριν, δεν υπήρξε καμία έκπληξη ως προς το πώς τελικά εξελίχθηκαν τα πράγματα και αυτό ήταν κάτι που με απογοήτευσε ως προς το βιβλίο και την ιστορία.

  Έχοντας διαβάσει πλέον και επισήμως  ολόκληρη την σειρά, έχω να πω με βεβαιότητα πως δεν είναι μια από τις αγαπημένες. Είναι καλογραμμένη, ευχάριστη και γλυκιά αλλά δεν θα την έβαζα ποτέ στις ποιο υπέροχες και λατρεμένες, γιατί έχω διαβάσει και πολύ καλύτερες. Παρόλα αυτά, αν κάποιος θέλει να χαλαρώσει και να διαβάσει κάτι με καλοκαιρινή αύρα, του προτείνω αυτά τα τρία βιβλία χωρίς δεύτερη σκέψη. Ελπίζω να σας άρεσε η κριτική μου και να συμφωνείτε με τις απόψεις μου. Αν πάλι δεν συμφωνείτε με αυτό το review,  ανυπομονώ για τα σχόλια σας σχετικά με τις δικές σας ιδέες και απόψεις.