Γράφοντας με οδηγό την φαντασία... (part 2)


Γεια σας αγαπητοί αναγνώστες!!!




  Αυτό είναι το δεύτερο μου ποίημα που δημοσιεύω στο blog. Ελπίζω να σας αρέσει όσο και το προηγούμενο.


Τίτλος ποιήματος: Σκοτάδι... 

Φωνάζω
Με όλην μου την δύναμη
Δεν θυμάμαι λόγο και αιτία
Ξέρω μόνο πως πρέπει
Φωνάζω
Κανείς δεν με ακούει
Τότε παρατηρώ ότι είμαι μόνη
Αλλά συνεχίζω να φωνάζω
Μια φωνή απλή έχω μέσα μου
Μια φωνή που υψώνεται στην ατελείωτη άβυσσο που με περιβάλει
Ξαφνικά σταματάω
Κλείνω τα μάτια μου πριν με τυλίξει και εμένα το απέραντο σκοτάδι
Σαν βελούδο
Σαν φίλος από τα παλιά

Σχόλια

  1. Εξαιρετικό Χρυσάνθη! Έχεις ταλέντο πραγματικά...!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Elena ouz,
      Ευχαριστώ πάρα πολύ!!! Το εκτιμώ απίστευτα!!! <3

      Διαγραφή
  2. Απαντήσεις
    1. Αγαπητή Eliza Callen,
      Ευχαριστώ απίστευτα!!! <3 Χαίρομαι που ακούω κάτι τέτοιο από εσένα!!! ;)

      Διαγραφή
  3. Έχεις απίστευτο ταλέντο... Χαίρομαι που το αξιοποιείς για να δημιουργείς τέτοια ποιήματα που μας εμπνέουν όμορφα και τρυφερά συναισθήματα... (Ακόμη και αν μια κραυγή δεν είναι και τόσο τρυφερή... εσύ όμως την κάνεις να γίνει...)!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αγαπητή ΕΥΗ Τ.,
      Ευχαριστώ πάρα μα πάρα πολύ για αυτό που λες. Αφού κατάφερα και αυτό που λες... Δείχνει πως πραγματικά σας αγγίζουν αυτά που γράφω. Και χαίρομαι πολύ για αυτό!!! <3

      Διαγραφή

Δημοσίευση σχολίου

Related Posts Plugin for WordPress, Blogger...

Δημοφιλείς αναρτήσεις