ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΑ ΤΑ ΕΡΓΑ ΜΟΥ ΣΕ ΕΚΘΕΣΗ ΖΩΓΡΑΦΙΚΗΣ

 Γεια σας αγαπητοί αναγνώστες!!!

Κάνοντας μαθήματα ζωγραφικής για χρόνια, έχω πάει σε διάφορες εκθέσεις για να δω έργα από πολλούς, μοναδικούς καλλιτέχνες αλλά κι εγώ  η ίδια έχω συμμετάσχει  σε αρκετές με την Σχολή μου. Εκεί όμως, το μόνο που έπρεπε να κάνω ήταν να παραδώσω τις δημιουργίες μου, γράφοντας από πίσω με μολύβι το ονοματεπώνυμο μου και την ημέρα της επίδειξης δεν έκανα απολύτως τίποτα. Πολύ απλό, έτσι; Τα τελευταία δύο χρόνια που όμως παρακολούθησα το πρόγραμμα του IB (International Baccalaureate) έλαβα μέρος στα μαθήματα του Visual Arts: High Level  το οποίο περιλάμβανε στο τέλος να φτιάξουμε μόνοι μας μια έκθεση από το μηδέν, σαν να ήμασταν επαγγελματίες ζωγράφοι.

Ο κάθε μαθητής που συμμετείχε σε αυτά τα μαθήματα έπρεπε να είχε δημιουργήσει από 8 έως 10 έργα, να τα είχε ονομάσει, γράψει με τι υλικά τα είχε κάνει και να έχει ένα κείμενο των 100 – 150 λέξεων για το κάθε έργο στο οποίο να το περιγράφει. Ακόμα, ήταν αναγκασμένοι να γράψουν μια έκθεση των 1000 – 1500 λέξεων για τα έργα, γιατί αποφασίσαμε να στήσουμε με αυτόν τον τρόπο κ.τ.λ. Και όλα αυτά στα αγγλικά, μην ξεχνιόμαστε! Το ποιο σημαντικό από όλα όμως ήταν όταν ο κόσμος εκείνη την ώρα που έβλεπε τις δουλειές σου. Το να τους πεις την ιστορία πίσω από κάθε έργο, τι αντιπροσώπευαν και τι θέλεις να πεις με το κάθε τι... Επίσης, έπρεπε να ήμασταν εκεί από το πρωί για να καρφώσουμε όλα μας τα έργα με ακρίβεια και λεπτομέρεια στον περιορισμένο χώρο που μας είχε δοθεί.

Φωτογραφία των έργων μου από την έκθεση ζωγραφικής

Η αλήθεια είναι πως αυτή η έκθεση ζωγραφικής ήταν μια από τις πιο εξουθενωτικές εμπειρίες της ζωής μου. Συνεχώς μιλούσα με τον κόσμο για τους πίνακες, πηγαινοερχόμουν και επαναλάμβανα τις ίδιες κουβέντες ξανά και ξανά, για ώρες. Μην αναφερθώ στο ότι έφυγα τελευταία από εκεί στις 12 το βράδυ κουρασμένη, πεινασμένη και βραχνιασμένη. Αλλά, η ικανοποίηση που ένιωσα μετά από την έκθεση δεν είχε όρια. Ήμουν τόσο υπερήφανη για αυτό που κατάφερα να φτιάξω και να δείξω στο κόσμο που δεν με ένοιαζε τίποτα. Το πραγματικό ενδιαφέρον που έδειξαν όσοι ήρθαν και οι ερωτήσεις τους, με έκαναν νιώσω απίστευτα χαρούμενη γιατί όλα έκανα με τα χέρια μου με τόσο κόπο και αγάπη, τους έβαλε σε σκέψεις και να αναρωτηθούν για τους εαυτούς και για τον κόσμο γύρω τους.

Πιστεύω πως όλο που έζησα άξιζε. Ήταν μια εμπειρία ζωής και ελπίζω να σας άρεσε που σας μίλησα για την εμπειρία μου και για τις εντυπώσεις μου για το πως παρουσίασα τους πίνακες μου σε αυτήν την έκθεση ζωγραφικής. Γράψτε στα σχόλια αν θέλετε στο μέλλον να σας αναρτήσω και άλλες τέτοιες μου εμπειρίες αλλά και τις γνώμης σας για τα έργα μου. Θα περιμένω με ανυπομονησία. Αυτά από εμένα και θα τα ξανά πούμε σύντομα.

Μην ξεχάσετε να υποστηρίξετε την ιστοσελίδα μας

στο Facebook και στο YouTube.