Book Review: "Magnus Chase and the Gods of Asgard: The Sword of Summer - Ο Μάγκνους Τσέις και οι Ασγκαρντιανοί Θεοί: Το Σπαθί του Καλοκαιριού" (Βιβλίο 1ο απο 3α) του Rick Riordan

Περίληψη από το οπισθόφυλλο του βιβλίου:

Magnus Chase has always been a troubled kid. Since his mother’s mysterious death, he’s lived alone on the streets of Boston, surviving by his wits, keeping one step ahead of the police and the truant officers

One day, he’s tracked down by a man he’s never met—a man his mother claimed was dangerous. The man tells him an impossible secret: Magnus is the son of a Norse god.

The Viking myths are true. The gods of Asgard are preparing for war. Trolls, giants and worse monsters are stirring for doomsday. To prevent Ragnarok, Magnus must search the Nine Worlds for a weapon that has been lost for thousands of years.

When an attack by fire giants forces him to choose between his own safety and the lives of hundreds of innocents, Magnus makes a fatal decision.

Sometimes, the only way to start a new life is to die...

Λίγα λόγια από εμένα:

  Ο Μάγκνους Τσέις είναι ένας 16άχρονος έφηβος που ζει ως άστεγος τα τελευταία δύο χρόνια. Ύστερα που πέθανε η μητέρα του, η ζωή του πήρε περίεργη τροπή. Ζώντας μόνος του στους δρόμους, ανακάλυψε πως το κρύο και η ζέστη δεν μπορούσαν να τον επηρεάσουν και έμαθε πως να επιβιώνει. Όλα αυτά όμως θα αλλάξουν όταν στα δέκατα έκτα του γενέθλια, άνθρωποι από το παρελθόν του αρχίζουν να τον αναζητούν για να τον βοηθήσουν ενώ άλλοι τον κυνηγούν για να τον σκοτώσουν πριν γίνει επικίνδυνος και μάθει το ποιος είναι στα αλήθεια. Στην περίπτωση του όμως για εκπληρώσει το πεπρωμένο του, πρέπει πρώτα να πεθάνει. Το νέο βιβλίο του ασυναγώνιστου συγγραφέα Rick Riordan έφτασε για να μας καθηλώσει για άλλη μια φορά, με μία νέα σειρά.

Προσωπική γνώμη:

  Έχοντας αγαπήσει την τριλογία "Τα Χρονικά των Κέιν", λατρέψει την πενταλογία "The Heroes of Olupnus - Οι Ήρωες του Ολύμπου" και ερωτευτεί την πενταλογία "Πέρσι Τζάκσον", όλα του καταπληκτικού συγγραφέα Rick Riordan, ήμουν σίγουρη πως θα έφτανε η στιγμή που ο πολύ αγαπημένος μας Rick θα έπαιρνε την απόφαση να γράψει και για το πολύπλοκο Σκανδιναβικό κόσμο. Ήμουν σωστή επειδή φέτος εκδόθηκε το "Magnus Chase and the Gods of Asgard: The Sword of Summer - Ο Μάγκνους Τσέις και οι Ασγκαρντιανοί Θεοί: Το Σπαθί του Καλοκαιριού". Ο ενθουσιασμός μου για αυτό το βιβλίο δεν μπορούσε να περιγραφεί με λόγια όταν τελικά εκδόθηκε, και μέχρι να το πάρω στα χέρι αμου δεν μπορούσα να καταλάβω αν αυτό που ζούσα ήταν ένα όνειρο ή η πραγματικότητα.

  Η χαρά και η ανυπομονησία που μου είχε γεννηθεί για αυτό το βιβλίο άξιζαν μέχρι και το τελευταίο τους δευτερόλεπτο. Το βιβλίο δεν μονάχα εκπληκτικό αλλά άγγιξε την τελειότητα, και το εννοώ με όλην την σημασία αυτών των λέξεων. Απόλαυσα κάθε πρόταση την οποία δημιούργησε με τόσο μεράκι και αγάπη ο πανέξυπνος μας Rick Riordan. Ο κόσμος που έκτισε και μας χάρισε είχε εξαιρετική δομή και ανάλυση, οι περιπέτειες σε έκαναν να μην θες να κλείσεις το βιβλίο αλλά αντίθετα να ξενυχτήσεις όλη νύχτα διαβάζοντας και ο απίστευτος τρόπος γραφής του σε έκανε να γίνεις ένα με τους νέους μας ήρωες, με αποτέλεσμα να θέλεις να ρουφήξεις κάθε λέξη ήταν τυπωμένη πάνω στο χαρτί, λες και ήταν γραμμένη από μαγική πένα.

  Ένα πράγμα που αποδείχτηκε μέσα από αυτό το βιβλίο δεν ήταν ούτε ότι Rick Riordan ένας ταλαντούχος συγγραφέας, αλλά ούτε είναι ότι ξέρει να παίζει την μυθολογία στα δάκτυλα του, δημιουργώντας νήματα και περιστατικά που δεν θα φανταζόταν κανείς άλλος, επειδή όλα αυτά τα ξέραμε είδη. Μέσα από αυτό το βιβλίο όλοι πλέον μπορέσαμε να καταλάβουμε πόσο μεγάλο και απόλυτο fanboy είναι. Πρώτη φορά συναντώ τόσα πολλά references σε ένα βιβλίο, τα οποία άρχιζαν από την αρχή έως το τέλος και ήταν σχετικά με όλα τα θέματα. Αυτό βέβαια μου γεννούσε όλην την ώρα ένα χαμόγελο γλυκών αναμνήσεων και την σκέψη ότι "I understood that reference!!!", το οποίο με έκανε ακόμα ποιο χαρούμενη. Ένα ατράνταχτο παράδειγμα είναι στην αφιέρωση, στην πρώτη κι ολας σελίδα, που ο Rick ευχαριστεί την Cassandra Clare, συγγραφέα των σειρών "Θανάσιμα Εργαλεία", "Δαιμονικές Μηχανές" και "Σκοτεινά Τεχνάσματα", που τον άφησε τα μοιραστεί μαζί της το εξαιρετικό όνομα "Magnus - Μάγκνους".

  Σχετικά με τον Μάγκνους, πολλοί θα αναρωτιέστε αν ο πυρήνας από τον οποίο είναι δημιουργημένος ο χαρακτήρας του είναι παρόμοιος με του Πέρσι Τζάκσον, και η απάντηση μου είναι ναι. Ο Μάγνους είχε το ίδιο χιούμορ με το οποίο ο Πέρσι μας έκανε να γελάμε αλλά να τον αγαπήσουμε και έχουν την ίδια αισιοδοξία ότι εν τέλη όλα θα πάνε καλά. Ένα ακόμα βασικό χαρακτηριστικό τους είναι ότι και οι δυο έχουν προστάτες, ο Πέρσι βέβαια είχε έναν και ο Μάγκνους δύο, το οποίο βέβαια είναι μια λεπτομέρεια μιας και κανένας από τους προστάτες τους δεν τους προστάτευσαν στα αλήθεια. Όσο για τις δυνάμεις τους, εκεί δεν υπάρχει καμία απολύτως ομοιότητα, εκτός από το ότι και οι δύο είναι πάρα πολύ δυνατοί. Χρειάστηκε ολόκληρο βιβλίο για να κατανοήσουμε πλήρως τις ιδιαίτερες ικανότητες του Μάγκνους και την σημαντικότητα της θέσης του πατέρα του αλλά άξιζε τον κόπο επειδή αυτός είναι ένας από τους ποιο καλογραμμένους χαρακτήρες που έχω διαβάσει τα τελευταία χρόνια.

  Ακόμα, η Σκανδιναβική μυθολογία στο βιβλίο παρουσιαζόταν υπέροχα και μπορεί να την έχω διαβάσει και ψάξει πολύ από μόνη μου, γιατί λατρεύω να μαθαίνω μυθολογία αλλά ιστορία άλλων πολιτισμών και λαών, αλλά χάρις τον Rick  έμαθα πάρα πολλά νέα πράγματα. Όπως ότι οι εννέα κόσμοι στην Σκανδιναβική μυθολογία χωριζόταν στο Asganrd, Midgard, Alfheim, Muspellheim, Vanaheim, Nidavellia, Helheim, Jotlinheim, Niflheim και το τι αντιπροσώπευε ο καθένας από αυτούς. Ακόμα, μου άρεσε πάρα πολύ που κάθε λίγο και λιγάκι έτρεχα  στις εγκυκλοπαίδειες για να εμβαθύνω σε μια νέα πληροφορία την οποία μας παρείχε ο Rick, το οποίο φυσικά και δεν χρειάζεται να το κάνετε εσείς γιατί αυτό το έκανα μονάχα για προσωπική μου ευχαρίστηση.

  Τέλος, το λάτρεψα που ο Μάγκνους ήταν συγγενής της Άναμπεθ, η οποία πρωταγωνίστρια από τα "Πέρσι Τζάκσον", επειδή έτσι δεν μπορέσαμε μονάχα να την δούμε, το οποίο με έκανε πολύ χαρούμενη αλλά, με αυτόν τον τρόπο, ο Rick είναι λες και ενώνει ακόμα περισσότερο τους χαρακτήρες και τις μυθολογίες που έχει δημιουργήσει και μας δείχνει έτσι πως όλες τους συνυπάρχουν. Αυτή αγαπημένοι μου βιβλιοφίλοι ήταν η κριτική μου για το βιβλίο "Magnus Chase and the Gods of Asgard: The Sword of Summer - Ο Μάγκνους Τσέις και οι Ασγκαρντιανοί Θεοί: Το Σπαθί του Καλοκαιριού", το οποίο είναι το πρώτο μέρος μιας νέας τριλογίας. Το βιβλίο είχε πλάκα, δράση, εξαιρετικούς χαρακτήρες και πολλά άλλα που με έκαναν να λατρέψω αυτό το βιβλίο ακόμα περισσότερο από όσο φανταζόμουν και είχα βάλει εξωφρενικά ψηλά τον πήχη. Ποιες είναι όμως οι δικές σας απόψεις για το βιβλίο; Σας άρεσε η κριτική μου και θέλετε να του δώσετε μια ευκαιρία ή δεν σας ενθουσίασε η ιδέα; Και όσοι το έχετε διαβάσει, ποια είναι η δικές σας ιδέες σχετικά με όσα ανέφερα; Ανυπομονώ για όλα σας τα σχόλια.

Μην ξεχάσετε να υποστηρίξετε την ιστοσελίδα μας

στο Facebook και στο YouTube.